Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/4163 Esas 2021/2624 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/4163
Karar No: 2021/2624
Karar Tarihi: 15.03.2021

Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/4163 Esas 2021/2624 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davanın konusu koruma tedbirleri nedeniyle tazminat hakkı. Davacı Hakkari 1. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından Rüşvet suçundan gözaltına alınmış ve tutuklu kalmış ancak beraat etmiştir. Davacı, maddi ve manevi tazminat talep etmiştir. Yerel mahkeme davacının taleplerini kısmen kabul etmiş ve davalıdan davacıya 2.500 TL manevi tazminatın ödenmesine hükmetmiştir. Yapılan temyiz incelemesinde, davacının temyiz itirazları reddedilmiş ve hüküm isteme uygun olarak onanmıştır. Kanun maddeleri olarak ise, davacının hakkını arayabilmesi için 5271 sayılı CMK'nın 142. maddesi kullanılmıştır.

12. Ceza Dairesi 2019/4163 E. , 2021/2624 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davacının tazminat talebinin kısmen kabülü ile 2.500,00 TL manevi tazminatın gözaltına alınma tarihinden itibaren işletilecek yasal faizi ile davalı Hazineden alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili ve davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Tazminat talebinin dayanağı olan Hakkari 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 2010/197 Esas – 2014/442 Karar sayılı ceza dosyası kapsamında, davacının Rüşvet suçundan 23.07.2007-19.09.2007 tarihleri arasında 58 gün gözaltında ve tutuklu kaldığı, yapılan yargılama sonunda beraatine hükmedildiği, beraat hükmünün 19.11.2014 tarihinde kesinleştiği, tutuklama tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5271 sayılı CMK"nın 142. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye davanın açıldığı ve kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu,
Dairemizin 11.06.2018 tarih, 2018/2729 Esas – 2018/6494 Karar sayılı bozma ilamı öncesi verilen 18.05.2015 tarihli maddi tazminata ilişkin hükmün açıkça onanmadıkça kesinleşmiş sayılamayacağı gözetilmeden, bozma sonrası yapılan yargılama sonunda davacının maddi tazminat talebi ile ilgili olarak karar verilmemiş ise de, bu hususta mahallinde her zaman karar verilmesi mümkün görülmüştür.
Davacının 20.000,00 TL maddi, 20.000,00 TL manevi tazminatın gözaltına alınma tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada, yerel mahkemece 4.332.34 TL maddi, 12.000,00 TL manevi tazminatın gözaltına alınma tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya ödenmesine hükmedilmesi üzerine dairemizce yapılan incelemede hükmedilen manevi tazminat miktarının fazla olduğu gerekçesi ile hükmün bozulması üzerine yerel mahkemece duruşma açılıp, 2.500,00 TL manevi tazminatın gözaltına alınma tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya ödenmesine karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davalı vekilinin, davanın reddi gerektiğine, faiz başlangıç tarihine, reddedilen miktar üzerinden davalı lehine vekalet ücreti ödenmesi gerektiğine ilişkin, davacı vekilinin, hükmedilen tazminat miktarının az olduğuna ilişkin tüm temyiz itirazlarının reddiyle hükmün, isteme uygun olarak ONANMASINA, 15.03.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.