Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2021/3382 Esas 2021/7479 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
9. Hukuk Dairesi
Esas No: 2021/3382
Karar No: 2021/7479

Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2021/3382 Esas 2021/7479 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Dava dışı bir şirketin eski çalışanı tarafından açılan dava, özelleştirme tarihinden önceki döneme ilişkin talepleri kapsamaktadır. Davacı, özelleştirmeden sonraki dönemde davalı şirket tarafından işe alındığı için özelleştirme sonrası dönem uyuşmazlık konusu değildir. Bu nedenle, hüküm altına alınmayan ve temyize konu edilen toplam miktar, temyiz kesinlik sınırını aşmayacak şekilde kalmaktadır. Bu durumda, davacının temyiz istemi reddedilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362/1-(a) maddesi: Miktar veya değeri temyiz kesinlik sınırını geçmeyen nihai kararlar, temyiz edilemez.
- 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 366. maddesi: Temyiz harcı, temyiz başvurusunun yapılmasıyla birlikte peşin olarak ödenir.
- 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 352. maddesi: Temyiz incelemesi, kanunun öngördüğü usule uygun olarak yapılır ve gerektiğinde taraflar dinlenir.
9. Hukuk Dairesi         2021/3382 E.  ,  2021/7479 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ : ... 7. Hukuk Dairesi
    ...

    Y A R G I T A Y K A R A R I

    Miktar veya değeri temyiz kesinlik sınırını geçmeyen davalara ilişkin nihai kararlar 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 362/1-(a) maddesi uyarınca temyiz edilemez. Kesinlik sınırı kamu düzeni ile ilgilidir.
    Dosya içeriğine göre, dava dışı Elektrik Üretim A.Ş."nin özelleşme tarihine kadar olan dönem için talepte bulunulduğu ve davacının özelleşmeden bir süre sonra davalı asıl işveren tarafından işe alındığı, böylelikle özelleştirme tarihinden sonraki dönemin uyuşmazlık konusu olmadığı ve somut davada verilen hükmün temyiz kesinlik sınırını aşacak mahiyette ileriye yönelik etkisinin bulunmadığı anlaşılmakla; hüküm altına alınmayan ve temyize konu edilen toplam miktar Bölge Adliye Mahkemesinin karar tarihi itibari ile temyiz kesinlik sınırı olan 72.070,00 TL kapsamında kaldığından davacının temyiz isteminin, 6100 sayılı Kanun"un 362/1-(a), 366. ve 352. maddeleri uyarınca REDDİNE, kararın bir örneğinin kararı veren Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 01.04.2021 tarihinde oybirliği ile karar verildi.




    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.