14. Ceza Dairesi Esas No: 2015/2875 Karar No: 2015/5900 Karar Tarihi: 28.04.2015
Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2015/2875 Esas 2015/5900 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan sanığın uyarlama talebinin kabul edilerek mahkûmiyetine karar verdi. Temyiz istemi reddedildi. Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun açıklamasına göre, cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapan 6545 sayılı kanunun yayımlanarak yürürlüğe girmesinden sonra verilen lehe kanunun belirlenmesi nedeniyle kararların belirlenmesi gerektiği belirtildi. Dosya görüşülmediğinden mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdi edildi. Kararda 6545 sayılı Kanunun 28.06.2014 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe girdiği ve 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 98/1. maddesine göre verilen lehe Kanunun belirlenmesine ilişkin kararların 101/3. maddesine göre itiraza tâbi olduğu ve hükümlü müdafiinin 14.11.2014 tarihli ek karara yönelik itirazının da mahallinde reddedildiği belirtilmiştir.
14. Ceza Dairesi 2015/2875 E. , 2015/5900 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi (Uyarlama Kararı), 03.12.2014 (Ek karar) SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı HÜKÜM : Uyarlama talebinin kabulü ile çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan mahkûmiyetine, temyiz isteminin reddine
İlk derece mahkemesince temyiz isteminin reddine dair verilen 03.12.2014 tarihli Ek Karar verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü: Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce benimsenen 17.05.2011 gün ve 2011/3-66 Esas, 2011/96 sayılı Kararında açıklandığı üzere, cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapan 6545 sayılı Kanunun 28.06.2014 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe girmesinden sonra bu değişiklikler nedeniyle verilen lehe Kanunun belirlenmesine ilişkin kararların 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 98/1. maddesine göre verilmesi nedeniyle aynı Kanunun 101/3. maddesine göre de itiraza tâbi olup temyizinin mümkün bulunmadığı ve hükümlü müdafiin 14.11.2014 tarihli Ek Karara yönelik itirazının da mahallinde itiraz merciince değerlendirilerek 03.12.2014 günlü kararla CMK"nın 271. maddesi gereğince kesin şekilde reddedildiği anlaşıldığından, esası incelenmeyen dosyanın mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 28.04.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.