11. Ceza Dairesi Esas No: 2016/10043 Karar No: 2017/7078 Karar Tarihi: 25.10.2017
Vergi usul kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/10043 Esas 2017/7078 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, vergi usul kanununa muhalefet suçundan açılan davada sanığın mahkumiyetine hükmetmiştir. Ancak savunma ve temyiz dilekçesi eksik araştırma yapıldığına dair işaretler barındırmaktadır ve karar bazı hatalar içermektedir. Mahkeme kararı TCK'nın 44. maddesine delalet ederek sahte fatura kullanım suçunu da içermekte olup, \"muhteviyatı itibariyle yanıltıcı fatura kullanmak\" ile \"sahte fatura kullanmak\" suçları ayrı suçlar olarak ele alınması gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca, TCK'nın 53. maddesi hakkında Anayasa Mahkemesi'nin aldığı iptal kararının da dikkate alınması gerektiği vurgulanmıştır. Bu nedenlerle karar bozulmuştur. Kanun maddeleri ise şöyledir: 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 359/b-1 maddesi, Türk Ceza Kanunu'nun 44 ve 53. maddeleri ve 5237 sayılı Kanun.
11. Ceza Dairesi 2016/10043 E. , 2017/7078 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Vergi usul kanununa muhalefet HÜKÜM : Mahkumiyet
1-2006 takvim yılında “muhteviyatı itibariyle yanıltıcı fatura kullanmak” ve “sahte fatura kullanmak” suçlarından açılan kamu davasında, gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde tespit edilmesi bakımından; sanığın savunmasında ve temyiz dilekçesinde isimleri geçen ....ve ....’ın tanık sıfatıyla dinlenmeleri, suça konu faturaları düzenleyen kişi veya şirket yetkilileri dinlenerek faturaları kime, hangi ticari ilişkiye dayanarak verdikleri konusunda beyanlarının alınması, faturaları düzenleyen mükellefler hakkındaki tüm vergi raporlarının getirtilmesi, raporları uyarınca açılmış dava varsa dosyalarının celp edilip incelenmesi, bu davayı ilgilendiren delillerin onaylı örneklerinin dava dosyasına intikal ettirilmesi, muhteviyatı itibariyle yanıltıcı olduğu kabul edilen faturalarda hangi unsurların gerçeğe aykırı düzenlendiğinin tartışılması ve toplanan tüm deliller birlikte değerlendirilerek sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, eksik araştırma ile yazılı şekilde karar verilmesi, 2- Kabule göre de; a) 26.12.2007 tarih ve 2007-1780/51 sayılı vergi suçu raporunda, sanığın sahte veya muhteviyatı itibariyle yanıltıcı fatura kullandığının belirtilmesi bu yönde de 15.04.2008 tarihli iddianame tanzim olunması karşısında, sübutu halinde eylemin TCK"nın 44. maddesi delaletiyle 213 sayılı Yasanın 359/b-1. maddesi kapsamında bulunan sahte fatura kullanma suçunu oluşturacağı gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi, b) “Muhteviyatı itibariyle yanıltıcı fatura kullanmak” ile “muhteviyatı itibariyle yanıltıcı fatura düzenlemek” suçlarının ve “sahte fatura kullanmak” ile “sahte fatura düzenlemek” suçlarının birbirinden ayrı ve bağımsız suçlar olduğu gözetilmeden, hükmün gerekçe kısmında “muhteviyatı itibariyle yanıltıcı fatura kullanmak” ve “sahte fatura kullanmak” suçlarının sübut bulduğu kabul edildikten sonra hüküm fıkrasında “muhteviyatı itibariyle yanıltıcı fatura düzenlemek” ve “sahte fatura düzenlemek” suçlarından hüküm kurularak hükmün karıştırılması, c) 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, kazanılmış hakkın saklı tutulmasına, 25.10.2017 tarihinde oybirliği ile karar verildi.