MAHKEMESİ : İstanbul 25. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 07/01/2014
NUMARASI : 2013/169-2014/10

Davacılar T.. A.. vdl vekili Avukat N. Ç. tarafından, davalı A.. G.. aleyhine 06/08/2013 gününde verilen dilekçe ile manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; mahkemenin görevsizliğine dair verilen 07/01/2014 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacılar vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava; kişilik haklarına saldırı nedenine dayalı tazminat ödetilmesi istemine ilişkindir. Yerel mahkemece mahkemenin görevsizliği nedeni ile dava dilekçesinin reddine, istek halinde dosyanın görevli Asliye Ticaret Mahkemesi"ne gönderilmesine karar verilmiş; karar, davacılar tarafından temyiz olunmuştur.
Davacılar, davalının kredi borcunu ödememek ve hakkında devam eden davalara delil yaratmak amacı ile aynı sebebe dayanarak kendileri aleyhinde bir çok kez haksız şikayette bulunduğunu, yaptığı şikayetlerden istediği sonucu alamayan davalının kendilerine hakaret ettiğini, gerçeğe aykırı açıklamalarla bankanın itibarını zedelediğini, kişilik haklarına saldırıda bulunduğundan bahisle manevi tazimat ödetilmesi isteminde bulunmuşlardır.
Yerel mahkemece, davacıların banka yöneticisi olduğu, istemin de Bankacılık Kanunu"na göre değerlendirilmesi gerektiği, davanın bu anlamda TTK 4. madde anlamında mutlak ticari dava olduğu gerekçesi ile dava dilekçesinin görev yönünden reddine karar verilmiştir.
Dava dilekçesinde, gerek davacı banka gerekse yöneticisi olan davacılar davalının kendileri hakkındaki haksız şikayet ve hakaret içerikli eylemleri nedeniyle kişilik haklarına saldırı nedenine dayalı olarak istemde bulunmuştur. Dolayısıyla eldeki davanın Türk Ticaret Kanunu ya da Bankacılık Kanunu kapsamında değil, Türk Medeni Kanunu"nun kişilik hakları ve Türk Borçlar Kanunu"nun haksız fiile ilişkin hükümlerine göre çözümlenmesi gerekir.
Şu durumda, davaya genel hükümler uyarınca Asliye Hukuk Mahkemesinde bakılmalıdır. Mahkemece yanılgıya düşülerek mahkemenin görevsiz olduğu sonucuna varılması isabetli olmamış, kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 15/12/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.