Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2013/18004 Esas 2014/10272 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/18004
Karar No: 2014/10272
Karar Tarihi: 22.04.2014

Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2013/18004 Esas 2014/10272 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, mağdura ait kredi kartını hukuka aykırı biçimde ele geçirerek, birden fazla kez kötüye kullanması suçundan Asliye Ceza Mahkemesi'nde yargılandı. TCK'nun 43. maddesinin uygulanmaması için karşı temyiz olmadığından, bozma nedeni yapılmadı. Sanık, kasıtlı suçtan mahkum olduğu için CMK'nun 231. maddesi uygulanamadı. Deliller, oluş ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdiri doğrultusunda sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddedilmesi ancak, TCK'nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından ve vesayet ya da kayyımlık görevlerinden koşullu salıverilmesine karar verilirken, diğer hak ve yetkilerinden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar mahrum bırakılması gerektiği gözetilmeden, hak yoksunluğuna hüküm verilmiştir. Bu nedenle, karar düzeltilerek onanmıştır. Kanun maddeleri: TCK'nun 43. ve 53. maddeleri, CMK'nun 231. maddesi, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'nun 322. maddesi.

8. Ceza Dairesi 2013/18004 E. , 2014/10272 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması
HÜKÜM : Hükümlülük ve erteleme

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanığın, mağdura ait kredi kartını hukuka aykırı biçimde ele geçirme eylemi nedeniyle mahallinde işlem yapılması mümkün görülmüş ve şikayetçinin kredi kartını değişik zamanlarda birden fazla kullanıldığının anlaşılması karşısında, TCK.nun 43. maddesinin uygulanmaması karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Kasıtlı suçtan mahkumiyeti bulunması nedeniyle CMK.nun 231. maddesinin uygulanma olanağı bulunmayan sanık hakkında; yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanığın, yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak:
TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkı ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmeye, altsoyu dışında kalanlarla ilgili hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hiçbir ayrım yapılmaksızın koşullu salıvermeye kadar hak yoksunluğuna hükmolunması,
Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümden 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkarılarak yerine "TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise 2. fıkra gereğince cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına" yazılmak suretiyle hükmün (DÜZELTİLEREK ONANMASINA), 22.04.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.