MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi usul kanununa muhalefet
HÜKÜM : Sanık hakkında 2006 takvim yılı suçu için mahkumiyet, sanık hakkında 2008 takvim yılı için beraat

Dilekçe içerikleri itibarıyla katılan vekilinin temyiz talebinin 2008 takvim yılında sahte fatura kullanmak suçu yönünden verilen beraat kararına, sanık müdafiinin temyiz talebinin ise 2006 takvim yılında sahte fatura kullanmak suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Sanığın 2006 takvim yılı içinde farklı tarihlerde birden fazla sahte fatura kullanmasına karşın, hakkında zincirleme suç hükümlerinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış;uzun süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, aynı maddenin 1. fıkrasının c bendinde yer alan hak yoksunluğunun kendi alt soyu üzerindeki yetkileri bakımından hiçbir şekilde uygulanamayacağının, diğer kişiler yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar uygulanması gerektiğinin gözetilmemesinin Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Sanık hakkında toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığa yüklenen "2006 takvim yılında sahte fatura kullanmak" suçunun sübutu kabul, oluş, soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin, cezayı artırıcı nedenin bulunmadığı azaltıcı sebeplerin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, “2008 takvim yılında sahte fatura kullanmak suçundan ise elde edilen delillerin hükümlülüğe yeter nitelik ve derecede bulunmadığı mahkemece dosya içeriğine uygun gerekçeleri gösterilerek kabul ve takdir kılınmış ve incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafinin ve katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 25.10.2017 tarihinde oybirliği ile karar verildi.