MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Hırsızlık suçunun işlendiği yerin, "apartmanın altında bulunan depo" olduğu anlaşılmakla, buradan hırsızlık suçunu gerçekleştiren sanığın eyleminin TCK"nın 116/1. maddesinde düzenlenen suçu da oluşturabileceği anlaşılmakla, sanık hakkında zamanaşımı süresi içerisinde, konut dokunulmazlığının ihlali suçundan işlem yapılması olanaklı görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-5237 sayılı TCK"nın 51/1. maddesine göre sanığın işlediği suçtan dolayı iki yıl veya daha az süreyle hapis cezasına mahkûm edilmesi durumunda, daha önce kasıtlı bir suçtan dolayı üç aydan fazla hapis cezasına mahkûm edilmemiş olması ve suçu işledikten sonra yargılama sürecinde gösterdiği pişmanlık dolayısıyla tekrar suç işlemeyeceği konusunda mahkemede bir kanaatin oluşması durumunda, 5237 sayılı TCK’nın 51. maddesi gereğince cezasının ertelenebileceği gözetilmeden, anılan madde de belirtilen koşullar ayrı ayrı değerlendirilip, tartışılmadan hırsızlık suçundan erteleme sınırları içinde kalan cezanın yetersiz gerekçe ile ertelenmesine yer olmadığına karar verilmesi,
2-Mahkemenin gerekçesinde hırsızlık suçu açısından “ iki kez”, hükümde ise "eylemin tek hırsızlık suçunu oluşturduğu” kabul edilerek, sanık hakkında TCK"nın 142/1-b maddesi uygulanarak çelişki oluşturacak şekilde karar verilmesi,
3-T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
4- Bu dava sebebiyle yapılan toplam 64,00 TL yargılama gideri açısından ,suçu birlikte işleyen sanıklardan neden oldukları yargılama giderlerinin ""ayrı ayrı"" yerine, "½ oranında"" alınmasına hükmedilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 326/2. maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’in temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 21.11.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.