Silahlı terör örgütüne yardım etme - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2020/2090 Esas 2021/1990 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ceza Dairesi
İlk Derece Mahkemesi : Afyonkarahisar 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 18.05.2017 tarih ve 2017/138 - 2017/146 sayılı kararı
Suç : Silahlı terör örgütüne yardım etme
Hüküm : Afyonkarahisar 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 18.05.2017 tarih ve 2017/138 - 2017/146 sayılı kararının CMK"nın 280/2-2. cümle uyarınca kaldırılması ile TCK"nın 314/2, 220/7, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK"nın 53, 62, 63 maddeleri gereğince mahkumiyet

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Sanık müdafiinin, ceza miktarı itibariyle yasal şartları taşımayan duruşma talebinin CMK"nın 299. maddesi uyarınca reddine;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Gerekçeli karar başlığında suç adının "silahlı terör örgütüne üye olmamakla birlikte örgüte bilerek ve isteyerek yardım etme" yerine "silahlı terör örgütüne üye olma" olarak yazılması mahallinde düzeltilebilir yazım hatası kabul edilmiş olup; silahlı terör örgütüne yardım etme suçundan hüküm kurulan sanık hakkında suç tarihi olarak sanığın en son yardım niteliğindeki eylem tarihi olan "14.11.2014" yerine İlk Derece Mahkemesi ve Bölge Adliye Mahkemesi karar başlıklarında hatalı olarak yakalama tarihinin yazılması mahallinde düzeltilebilir yazım hatası kabul edilmiştir.
Sanık hakkında tayin edilen hapis cezasından TCK"nın 62/1 maddesi uyarınca 1/6 oranında indirim yapılırken, "3 yıl 1 ay 15 gün hapis" cezası yerine hesap hatası sonucu "2 yıl 13 ay 15 gün hapis" cezasına hükmolunmak suretiyle eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 E. 2015/85 K. sayılı iptal kararının TCK"nın 53. maddesinin uygulanması yönünden infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Bozmaya uyularak yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımın kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık müdafiinin temyiz dilekçelerinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Afyonkarahisar 2. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 09.03.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.