Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK’nın 85/2, 62, 50/4, 52/4 maddeleri gereğince mahkumiyet


Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın sevk ve idaresindeki aracı ile seyir halinde iken, motorsiklet sürücüsü ...’a arkadan çarpması sonucunda, ... ve arkada yolcu olarak bulunan oğlu ...’ın ölümüne neden olduğu, ölümlü, maddi hasarlı somut olayda; soruşturma ve kovuşturma aşamasında dinlenen tanık ...’ün sanığın olay günü düğün konvoyunda olduğunu, sanığın aracının iki araç önünde bulunduğunu, ...’ın kullandığı motorsikletinde anayol üzerinde seyir halinde olduğunu, kesinlikle tali yoldan çıkmadıklarını, sanığın idaresindeki araç ile motorsiklete arkadan çarptığını beyan etmesi karşısında; olay tutanağı, CD görüntüleri, araçlarda meydan gelen hasarların niteliğinin dikkate alındığında; sanığın aynı istikamette önünde seyir halinde olan ...’a çarpması sonucunda kazanın oluştuğunun kabulü nedeniyle asli kusurlu olan sanık hakkında eksik inceleme yapıldığına dair tebliğnamede bozma isteyen görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiin kusura, bilirkişi raporuna, kararın usule ve yasaya aykırı olduğuna, katılan vekilinin az ceza tayin edildiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Sanık hakkında hükmedilen kısa süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken uygulanan kanun maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine ve adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının gösterilmemesi suretiyle TCK"nın 52/3. maddesine aykırı hareket edilmesi,
2-Sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının taksitlendirilmesine ilişkin hüküm fıkrasında, TCK"nın 52/4. maddesi gereğince taksitlerden birinin zamanında ödenmemesi halinde geri kalan kısmının tamamının tahsil edileceği ve ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceği ihtarı yapılması gerekirken, infaz aşamasında nazara alınması gereken, 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesi uyarınca ödenmeyen adli para cezasının kamuya yararlı işte çalıştırmaya çevrileceğinin ihtarına hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün dördüncü bendindeki “TCK"nın 50/4 maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine,” ibaresinden sonra gelmek üzere, “ve TCK"nın 52/3.maddesi gereğince adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının 1215 gün olarak belirlenmesine,” ibaresinin eklenmesi ve hüküm fıkrasının 4.parağrafındaki " adli para cezasının ödenmeyen kısmının 5275 SK.nun 106/3. maddesi uyarınca Cumhuriyet savcısının kararı ile ödenmeyen kısma karşılık gelen gün miktarı hapis cezasına çevrilerek, hükümlünün iki saat çalışması karşılığı bir gün olmak üzere kamuya yararlı bir işte çalıştırılmasına karar verileceği, günlük çalışma süresi en az iki saat ve en fazla sekiz saat olacak şekilde denetimli serbestlik müdürlüğünce belirleneceği, hükümlünün, hakkında hazırlanan programa ve denetimli serbestlik görevlilerinin bu kapsamdaki uyarı ve önerilerine uymaması hâlinde, çalıştığı günler hapis cezasından mahsup edilerek kalan kısmın tamamının hapse çevrilerek açık ceza infaz kurumunda yerine getirileceğinin bildirilmesine;" ibarelerinin hükümden çıkartılması suretiyle sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 05.03.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.