Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması ve hırsızlık - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2013/17864 Esas 2014/10267 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/17864
Karar No: 2014/10267
Karar Tarihi: 22.04.2014

Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması ve hırsızlık - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2013/17864 Esas 2014/10267 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık banka ve kredi kartlarını kötüye kullanma ve hırsızlık suçundan hükümlü bulunmuştur. Ancak, TCK'nun 43. maddesi uygulanmamıştır ve koşullu salıverme konusunda da yanlışlık yapılmıştır. Bu nedenle, TCK'nun 53. maddesi uyarınca düzeltmeler yapılarak hüküm onanmıştır. TCK'nun 43. maddesi, suçun durumuna göre hükümlülük oranında azaltma veya hapis cezasının ertelenmesi gibi tedbirleri düzenlemektedir. TCK'nun 53. maddesi ise koşullu salıverme ve hak yoksunluğu konularını düzenlemektedir.

8. Ceza Dairesi 2013/17864 E. , 2014/10267 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması ve hırsızlık
HÜKÜM : Hükümlülük

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanık hakkında banka ve kredi kartlarının kötüye kullanılması suçundan hapis cezası yanında para cezasına da hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi ve şikayetçinin kredi kartını değişik zamanlarda birden fazla kullanıldığının anlaşılması karşısında, TCK.nun 43. maddesinin uygulanmaması karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanığın, bir sebebe dayanmayan; sanık müdafiinin, suçun sabit olmadığına, takdiri indirim uygulanmadığına yönelik yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak:
TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkı ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmeye, altsoyu dışında kalanlarla ilgili hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hiçbir ayrım yapılmaksızın koşullu salıvermeye kadar hak yoksunluğuna hükmolunması,
Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümlerden 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkarılarak yerine "TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise 2. fıkra gereğince cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına" yazılmak suretiyle hükümlerin (DÜZELTİLEREK ONANMASINA), 22.04.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.