MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin emeklilik nedeniyle işten ayrıldığını ileri sürerek bakiye kıdem tazminatı ile ödenmediğini iddia ettiği bir kısım işçilik alacağının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili zamanaşımı def"inde bulunmuş, davacının kıdem tazminatının tamamının ödendiğini, davacının fazla çalışma ve genel tatil ücret alacağının yerinde olmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece yapılan yargılamaya, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı taraf vekilleri temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin tüm, davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında davacının fazla çalışma yapıp yapmadığı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp ispatlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
Somut olayda; Mahkemece, alınan bilirkişi raporu doğrultusunda zamanaşımına uğramayan döneme dair davacı tarafından sunulan giriş çıkış kayıtlarına göre davacının genel olarak 08.00-20.30 saatleri arasında hafta içlerinde çalıştığı, bu çalışması süresi içinde 1,5 saat ara dinlenmesi yaparak günde 11 saat üzerinden 55 saat çalışarak 10 saat fazla çalışma yaptığı, ayda iki kez ortalama 08.00-14.30 saatleri arasında hafta sonlarından bir gün çalışarak 6,5 saatlik süre içinde yarım saat ara dinlenmesi yaparak 6 saat çalışması karşılığı ayda ortalama toplam 52 saat çalışarak 22,5 saatlik ücrete dâhil sürenin 29,5 saat üzerinde çalıştığı tespit edilmiştir. Ancak davacının imzasını içerir söz konusu işyeri kayıtlarının incelenmesinde, işe giriş ve işten çıkış saatlerinin net olarak belli olduğu görülmektedir. Bu itibarla, genel itibariyle yapılan değerlendirme ile sonuca gidilmesi doğru olmamıştır. Mahkemece fazla çalışma ücret alacağı yönünden, hafta sonu çalışmaları dikkate alınmak suretiyle işe giriş ve işten çıkış saatleri tek tek irdelenerek karar verilmesi gerekirken eksik incelemeye dayalı olarak hüküm kurulması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 05.11.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.