Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : 466 sayılı Kanun gereğince tazminat
Hüküm : Maddi tazminat talebinin reddine, 3.000 TL manevi
tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili ve davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Gerekçeli karar başlığında, dava türü ve dava tarihinin yazılmaması ile ""davacı: K.H."" ibaresine yer verilmesi, mahallinde düzeltilebilir yazım yanlışlıkları kabul edilmiş, Dairemizin 07.03.2016 tarihli bozma ilamından önce 22.05.2014 tarihli ilk hükümde de maddi tazminat talebinin reddine karar verildiği ve bu kararın yalnızca davalı vekili tarafından temyiz edildiği bu şekilde davacı lehine maddi tazminata hükmolunmamasının davalı lehine kazanılmış hak oluşturduğu ve temyiz incelemesi sırasında Uyap üzerinden yapılan araştırmada aynı konu ve haksız tutuklama nedenine dayalı olarak davacı tarafından açılan başka bir dava bulunmadığı anlaşıldığından, tebliğnamedeki bozma düşüncelerine iştirak edilmemiştir.
Bozma ilamına uyularak yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davalı vekilinin davanın reddine karar verilmesi gerektiğine, tazminat miktarına, vekalet ücretine ve sair nedenlere, davacı vekilinin maddi tazminat talebinin reddine karar verilmesinin hukuka aykırı olduğuna, manevi tazminat miktarına ve sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle hükmün, isteme aykırı olarak ONANMASINA, 05.03.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.