Tehdit - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2014/51715 Esas 2019/4567 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, sanık hakkında katılanlar ... ve ...’e yönelik eylemleri nedeniyle ayrı ayrı iki kez silahla tehditten cezalandırılması talebiyle kamu davası açıldığı, mahkemece sanığın katılan ...’a yönelik silahla tehdit eyleminden beraat kararı verildiği, bu kararın temyiz edilmediği, bu nedenle tebliğnamedeki TCK’nın 43. maddenin uygulanmamasına yönelik eleştiriye iştirak edilmeyerek, yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1) Başka suçtan cezaevinde hükümlü olduğu anlaşılan sanığa duruşmadan vareste tutulma haklarının hatırlatılmadığı ve bağışık tutulma talebi de bulunmadığı halde hükmün açıklandığı 11.02.2013 tarihli son oturumda hazır bulundurulmadan hükümlülüğüne karar verilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK"nın 196. maddesine aykırı davranılarak savunma hakkının kısıtlanması,
2) Tekerrüre esas alınan Bitlis Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2005/128 Esas ve 2005/292 Karar sayılı ilamın, kesinleşme tarihinin suç tarihinden sonra olması nedeniyle, tekerrür uygulamasına dayanak oluşturamayacağının gözetilmemesi;
3) Sanığın adli sicil kaydındaki sabıkaları incelendiğinde, birinin para cezasına ilişkin olduğu, hapis cezasına ilişkin diğer sabıkanın da kesinleşme tarihinin suç tarihinden sonra olduğunun anlaşılması karşısında adli para cezasına ilişkin sabıkanın suç tarihi itibariyle silinme koşullarının oluşup oluşmadığı ve diğer yasal koşullar da tartışılmadan, daha önce sabıkalı olması gerekçe gösterilerek TCK’nın 51. ve CMK"nın 231. maddelerinin uygulanmamasına karar verilmesi,
4) Hükümden sonra 24.11.2015 günlü, 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi yönünden kısmi iptal kararı verildiğinden, anılan husus nazara alınarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş ve sanık ...’ın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 19/03/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.