Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2015/8012 Esas 2016/2271 Karar Sayılı İlamı

11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/8012
Karar No: 2016/2271
Karar Tarihi: 02.03.2016

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2015/8012 Esas 2016/2271 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, Almanya Eyalet Mahkemesi'nin kararının Türkiye'de tenfizini talep etti. Ancak davalı şirket, kararın tebliğ edilmesinde usule uyulmadığı ve bu nedenle davanın reddedilmesi gerektiğini savundu. Mahkeme, kararın örnek 184 formu kullanılarak taraflara tebliğ edilmediğini ve postaya veriliş tarihinin tebliğ tarihi sayılmadığını belirterek davayı reddetti. Bu karara davacı vekili itiraz etti ancak temyiz talebi reddedildi. Kararda, Türkiye ile Almanya arasında imzalanan Adli Yardımlaşmaya İlişkin Lahey Sözleşmesi'nin ve Türkiye'deki mahkeme kararı tebliğ usullerinin incelendiği ve bu usullere uyulmadığı durumlarda tenfiz isteminin reddedileceği belirtildi. Mahkeme kararında MÖHUK 38/c ve 34 maddelerine de vurgu yapıldı.
Kanun maddelerine ilişkin açıklama:
- Adli Yardımlaşmaya İlişkin Lahey Sözleşmesi: Türkiye ve Almanya arasında imzalanan sözleşmede, iki ülke arasında verilen mahkeme kararlarının tenfiz edilmesi ve tebliği ile ilgili usul ve esaslar düzenlenmektedir.
- MÖHUK 38/c madde: Mahkeme kararlarının taraflara tebliğinde kullanılacak formlar ve usuller belirlenir.
- MÖHUK 34 madde: Mahkeme kararının temyiz veya tenfiz edilebilmesi için taraflara tebliğ edilmiş olması gerekmektedir.

11. Hukuk Dairesi 2015/8012 E. , 2016/2271 K.
"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : ... ... ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 31/10/2013
NUMARASI : 2013/175-2013/700

Taraflar arasında görülen davada .... .. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 31/10/2013 tarih ve 2013/175-2013/700 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, .... Eyalet Mahkemesi’nin .. O 77/..... nolu kararının tenfizini talep etmiştir.
Davalı şirket vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, Türkiye ile Almanya arasında 28.04.1972 tarihinde yürürlüğe giren 1965 tarihli Adli Yardımlaşmaya İlişkin Lahey Sözleşmesi"nin imzalandığı, sözleşme gereğince her iki devlet tarafından mahkeme kararının örnek 184 formu kullanılarak taraflara tebliğinin gerektiği, tenfizi istenilen mahkeme kararında bu usule uyulmadığı, postaya verilme tarihinin tebliğ tarihi sayıldığı, MÖHUK 38/c madde gereğince yapılan tebligatın kamu düzenine aykırı olduğu, MÖHUK 34 madde gereğince ortada kesinleşmiş bir mahkeme kararından bahsedilemeyeceği gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 01,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 02/03/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.