Abaküs Yazılım
9. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/7667
Karar No: 2021/883
Karar Tarihi: 24.02.2021

Tefecilik yapma - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/7667 Esas 2021/883 Karar Sayılı İlamı

Özet:


Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir tefecilik davasında, faiz karşılığı ödünç para alan kişilerin suçun mağduru olarak kabul edilemeyeceği ve dolayısıyla davaya katılma haklarının bulunmadığı belirtilmiştir. Bu nedenle, müştekinin tefecilik suçundan verilen hükme ilişkin temyiz talebi reddedilmiştir. Sanık ise tefecilik suçundan mahkum edilmiş, ancak suçun zamanaşımı nedeniyle dava düşmüştür. Kararda, TCK'nın 241. maddesi ile tefecilik suçu düzenlenmiştir ve suçun mağduru olarak tüm toplum kabul edilmiştir. Ayrıca, ödünç para alan kişilerin suçun pasif faili olduğu ifade edilmiştir. Kanun koyucu, tefecilik fiilinin aktif failinin kolayca tespiti için ödünç para alan kişileri cezalandırmamıştır. Ancak, müştekinin bu suçtan doğrudan zarar görmediği ve dolayısıyla davaya katılma hakkı olmadığı belirtilmiştir. Kanun maddeleri ise TCK'nın 241., 66/1-e, 67/4., 5320 sayılı Kanunun 8/1., CMUK'nın 237., 317., 321. ve 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddeleridir.
9. Ceza Dairesi         2020/7667 E.  ,  2021/883 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
    Suç : Tefecilik yapma
    Hüküm : Mahkumiyet

    Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    TCK"nın 241. maddesinde düzenlenen tefecilik suçu kanunun "Topluma Karşı Suçlar" başlıklı üçüncü kısmının dokuzuncu bölümünde düzenlenmiş olup suçun mağduru tüm toplumdur. Tefecilik ilişkisinde faiz karşılığı ödünç para alan kişi, iradi olarak faiz ilişkisinin tarafı olmakta olup gerçek anlamda suçun pasif failidir. Ancak kanun koyucu izlediği suç siyaseti gereği tefecilik fiilinin aktif failinin kolayca tespitini sağlamak amacıyla ödünç para alan kişiyi cezalandırmamıştır. Bu halde tefecilik fiilinin pasif faili konumunda bulunan faiz karşılığı ödünç para alan kişinin suçun mağduru olarak kabulüne olanak yoktur. Bu kişilerin fail hakkında şikayetçi olmaları halinde açılan bir kamu davasındaki konumları ihbar eden niteliğindedir ve suçun doğrudan mağduru olmadıklarından davaya katılma hak ve yetkileri bulunmamaktadır. Bu nedenle sanık hakkında tefecilik suçundan açılan kamu davalarına CMK"nın 237. maddesine göre suçtan doğrudan zarar görmeyen müştekinin tefecilik suçu yönünden katılma hakkı olmadığı, yine mahkemece bu suç yönünden usulsüz olarak verilen katılma kararının da hükmü temyiz hakkı vermeyeceği, bu itibarla hükmü temyiz yetkisi bulunmadığından müşteki ... vekilinin tefecilik suçundan verilen hükme ilişkin temyiz talebinin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
    Sanığın Tefecilik suçundan mahkumiyetine ilişkin hükmün sanık müdafii ve Hazine vekili ile o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları yönünden incelemenin sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
    Suç tarihinin gerekçeli karar başlığında son ödünç paranın verildiği 01/07/2008 tarihi yerine 2007 olarak gösterilmesi mahallinde düzeltilebilir yazım hatası kabul edilmiştir.
    Sanığın üzerine atılı tefecilik suçunun 5237 sayılı TCK"nın 241/1. maddesinde öngörülen cezasının üst sınırına göre aynı Kanunun 66/1-e ve 67/4. maddelerinde belirtilen 12 yıllık ilaveli dava zamanaşımı süresine tabi olduğu, dava konusu somut olayda ödünç para verme eyleminin Temmuz 2008 yılında meydana geldiği, suç tarihinin gün olarak kesin şekilde saptanamaması nedeniyle sanık lehine değerlendirme yapılarak suç tarihinin 01/07/2008 olarak kabul edilmesi gerektiği ve belirtilen tarih ile temyiz inceleme günü arasında 12 yıllık ilaveli dava zamanaşımı süresinin gerçekleştiği anlaşıldığından hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilmek suretiyle CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Yasa"nın 322/1 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddeleri uyarınca sanık hakkında açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE 24/02/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.






    Son Eklenen İçtihatlar   AYM Kararları   Danıştay Kararları   Uyuşmazlık M. Kararları   Ceza Genel Kurulu Kararları   1. Ceza Dairesi Kararları   2. Ceza Dairesi Kararları   3. Ceza Dairesi Kararları   4. Ceza Dairesi Kararları   5. Ceza Dairesi Kararları   6. Ceza Dairesi Kararları   7. Ceza Dairesi Kararları   8. Ceza Dairesi Kararları   9. Ceza Dairesi Kararları   10. Ceza Dairesi Kararları   11. Ceza Dairesi Kararları   12. Ceza Dairesi Kararları   13. Ceza Dairesi Kararları   14. Ceza Dairesi Kararları   15. Ceza Dairesi Kararları   16. Ceza Dairesi Kararları   17. Ceza Dairesi Kararları   18. Ceza Dairesi Kararları   19. Ceza Dairesi Kararları   20. Ceza Dairesi Kararları   21. Ceza Dairesi Kararları   22. Ceza Dairesi Kararları   23. Ceza Dairesi Kararları   Hukuk Genel Kurulu Kararları   1. Hukuk Dairesi Kararları   2. Hukuk Dairesi Kararları   3. Hukuk Dairesi Kararları   4. Hukuk Dairesi Kararları   5. Hukuk Dairesi Kararları   6. Hukuk Dairesi Kararları   7. Hukuk Dairesi Kararları   8. Hukuk Dairesi Kararları   9. Hukuk Dairesi Kararları   10. Hukuk Dairesi Kararları   11. Hukuk Dairesi Kararları   12. Hukuk Dairesi Kararları   13. Hukuk Dairesi Kararları   14. Hukuk Dairesi Kararları   15. Hukuk Dairesi Kararları   16. Hukuk Dairesi Kararları   17. Hukuk Dairesi Kararları   18. Hukuk Dairesi Kararları   19. Hukuk Dairesi Kararları   20. Hukuk Dairesi Kararları   21. Hukuk Dairesi Kararları   22. Hukuk Dairesi Kararları   23. Hukuk Dairesi Kararları   BAM Hukuk M. Kararları   Yerel Mah. Kararları  


    Avukat Web Sitesi