Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2016/2085 Esas 2016/2268 Karar Sayılı İlamı

11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/2085
Karar No: 2016/2268
Karar Tarihi: 02.03.2016

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2016/2085 Esas 2016/2268 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı işten çıkarıldıktan sonra, davalı ile imzaladığı gelir koruma sigorta poliçesi kapsamında sigorta teminatının tahsili için dava açmıştır. Ancak, mahkeme davacının tacir olmamasını dikkate alarak ve 6502 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkında Kanun'un 3/k, l ile 83. maddelerini esas alarak, davanın tüketici mahkemelerinin görevli olduğu gerekçesiyle usulden reddetmiştir. Davalı vekili kararı temyiz etmiş ancak temyiz itirazları kabul edilmemiştir.
6502 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkında Kanun'un 3/k maddesi, tüketici olarak \"mal veya hizmeti edinmek veya kullanmak amacıyla hareket eden gerçek veya tüzel kişileri\" tanımlarken, 3/l maddesi de tüketici olarak \"mal veya hizmeti meslek veya işyeri dışında kişisel amaçla edinen gerçek veya tüzel kişileri\" tanımlamaktadır. 83. madde ise, tüketicilerin tüketici mahkemelerinde dava açabileceklerini düzenlemektedir.

11. Hukuk Dairesi 2016/2085 E. , 2016/2268 K.
"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : .... .. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 01/10/2015
NUMARASI : 2014/213-2015/695

Taraflar arasında görülen davada .... .. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 01/10/2015 tarih ve 2014/213-2015/695 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı, davalı ile 08/07/2013 tanzim tarihli gelir koruma sigorta poliçesi imzaladığını, 30/03/2014 tarihinde işten çıkartıldığını ileri sürerek, sigorta teminatının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, 6502 sayılı TKHK"nın 3/k, l ile 83. maddeleri esas alınmak suretiyle ve davacının tacir olmadığı da nazara alınarak tüketici mahkemelerinin görevli olduğu gerekçesi ile davanın usulden reddine karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara kararın dayandığı deliller ile gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 01,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 02/03/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.