Tebliğname No : KYB - 2014/401263

Nitelikli hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal ve mala zarar verme suçlarından sanık M.C.Y"in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 116/1, 119/1-c-son, 142/1-b, 151/1,168/2, 35/1-2, 62 (üç kez), 50/1-a (üç kez) ve 52/1-2. (üç kez) maddeleri gereğince 7.600,00; 500,00 ve 6.000,00 Türk lirası adli para cezaları ile cezalandırılmasına; nitelikli hırsızlık ve konut dokunulmazlığını ihlal suçlarından sanık Ç.. Y.."ın 5237 sayılı Kanun’un 116/1, 119/1-c-son, 142/1-b, 35 ve 62/1. (iki kez) maddeleri gereğince 10 ay hapis (iki kez) cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 231/5-6-14. maddesi gereğince sanık Ç.. Y.. hakkındaki hükümlerin açıklanmasının geri bırakılmasına dair, İSTANBUL Anadolu 38. Asliye Ceza Mahkemesinin 20/02/2014 tarihli ve 2013/1199 esas, 2014/73 sayılı kararına sanık Ç.. Y.. hakkında hükmolunan hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararları bakımından sanık tarafından itiraz edilmesi üzerine, itirazın reddine ilişkin, İstanbul Anadolu 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 21/03/2014 tarihli ve 2014/465 değişik iş sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 02/12/2014 gün ve 2014/21517/72155 sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 19/12/2014 gün ve 2014/401263 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Dosya kapsamına göre;
1-Sanık M.C.Y hakkındaki mahkumiyet kararları ve sanık Ç.. Y.. hakkındaki hükümlerin açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin İstanbul Anadolu 38. Asliye Ceza Mahkemesinin 20/02/2014 tarihli ve 2013/1199 esas, 2014/73 sayılı kararı ile sanık Ç.. Y.. hakkındaki hükümlerin açıklanmasının geri bırakılması kararlarına karşı yapılan itirazın reddine dair, İstanbul Anadolu 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 21/03/2014 tarihli ve 2014/465 değişik iş sayılı kararları yönünden yapılan incelemede, dosya kapsamına göre sanık M.C.Y."in herhangi bir adli sicil kaydı bulunmadığı için hakkında 5271 sayılı Kanun’un 231. maddesinin uygulanma koşulları olduğu halde uygulanmadığı, keza sanık Ç.. Y.."ın ise adli sicil kaydının bulunması, nedeniyle hakkında 5271 sayılı Kanun"un 231. maddesinin uygulanma koşulları bulunmadığı halde uygulanmış olması nedenleriyle, sanık
M.C.Y hakkında hükümlerin açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına ve sanık Ç.. Y.. hakkında hükümlerin açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesinde, keza belirtilen gerekçeyle sanık Ç.. Y.. hakkındaki hükümlerin açıklanmasının geri bırakılması kararlarına karşı yapılan itirazın reddine karar verilmesinde,
2-Kabule göre de; sanık M.C.Y hakkındaki nitelikli hırsızlık suçundan dolayı İstanbul Anadolu 38. Asliye Ceza Mahkemesinin 20/02/2014 tarihli ve 2013/1199 esas, 2014/73 sayılı kararı yönünden yapılan incelemede, sanık hakkında 5237 sayılı Kanun’un 142/1-b maddesi kapsamında 2 yıl hapis cezası verip bu cezadan 5237 sayılı Kanun’un 35/1-2 maddesi uyarınca 2/4 oranında indirim yaparak cezanın 1 yıl 2 ay hapis cezası olarak belirlediği ve bu cezadan da aynı Kanun"un 62. maddesine göre 1/6 oranında indirim yaparak sonuç cezanın 11 ay 20 gün hapis cezası ve bu cezanın da 380 gün olarak kabulü ile günlüğü 20,00 Tük lirasından 7.600,00 Türk Lirası adli para cezası olarak hükmedildiği, sanığa netice olarak 10 ay hapis ve bunun da 300 gün üzerinden hesapla sonuç cezanın 6.000,00 Türk lirası adli para cezası olarak belirlenmesi gerekirken 7.600,00 Türk lirası adli para cezası olarak belirlenerek yazılı şekilde fazla cezaya hükmedilmesinde, isabet görülmediğinden, 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
İstanbul Anadolu 38. Asliye Ceza Mahkemesinin 20.02.2014 günlü kararı ile sanıklardan Ç.. Y.. hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilerek, diğer sanık M,C,Y hakkında mahkumiyet hükmü kurulmuş olup, sanık Ç.. Y.."ın itirazı üzerine itiraz mercii İstanbul Anadolu 3. Ağır Ceza Mahkemesince, yalnızca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin sanık Ç.. Y.. hakkındaki karar yönünden inceleme yapıldığından, sanık M.C.Y. yönünden bu konuya ilişkin kanun yararına bozma isteminin İstanbul Anadolu 38. Asliye Ceza Mahkemesi kararına yönelik olduğu kabul edilerek;

1- İstanbul Anadolu 3.Ağır Ceza Mahkemesinin 21.03.2014 gün ve 2014/465 D.İş sayılı kararına yönelik kanun yararına bozma istemi nedeniyle incelemede;
Her ne kadar sanık Ç.. Y.."ın adli sicil kaydı bulunduğundan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilemeyeceği ve bu nedenle itirazın kabulüne karar verilmesi gerektiği gerekçesiyle kanun yararına bozma isteminde bulunulmuş ise de; CMK"nun 231.maddesinin 8.fıkrasına 6545 sayılı Yasa ile eklenen “denetim süresi içinde bir daha hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilemeyeceğine” ilişkin hükmün karar tarihinden sonra yürürlüğe girmesi karşısında, sanığın adli sicil kaydında yer alan bir kısım mahkumiyetlerin suç tarihinden sonra kesinleştiği, diğer kayıtların da hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin olduğu belirlenmekle, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına engel oluşturmayıp, itiraz merciince itirazın reddine karar verilmesinde isabetsizlik bulunmadığından, (İSTANBUL-ANADOLU) 3.Ağır Ceza Mahkemesinin, 21.03.2014 gün ve 2014/465 D.İş sayılı kararına yönelik kanun yararına bozma isteminin REDDİNE,
2- İstanbul Anadolu 38. Asliye Ceza Mahkemesinin 20.02.2014 günlü kararına yönelik kanun yararına bozma istemi nedeniyle incelemede;
20.02.2014 tarihli hükümde, sanık M.C.Y"in tekerrüre esas sabıkalarının bulunması nedeniyle CMK"nın 231.maddesinin uygulanma koşullarının oluşmadığı kabul edilip, mahkemenin, 20.05.2014 tarihli kanun yararına bozma yasa yoluna başvurulması istemli yazısında, sabıkasız olan sanık M.C.Y hakkında sehven sabıkalı olduğu kabul edilerek hüküm kurulduğunun açıklanması karşısında, daha önce mahkumiyeti bulunmayan sanık hakkında, bu yöndeki adli sicil kaydına uygun olmayan hatalı kabul ile hükmün açıklanmasının geri bırakılması koşullarının oluşmadığının değerlendirilmesi ve TCK"nın 142/1-b maddesi uyarınca hükmolunan 2 yıl hapis cezasında, aynı Yasanın 35.maddesi uyarınca yarı oranında indirim yapıldığı halde 1 yıl yerine 1 yıl 2 ay hapis cezasına, TCK"nın 62. maddesi uyarınca 1/6 oranında indirim ile 10 ay yerine, 11 ay 20 gün hapis cezasına ve sonuç olarak 6,000 TL. yerine, 7,600 TL adli para cezasına hükmolunması nedenleriyle kanun yararına bozma istemi bu
itibarla yerinde görüldüğünden, (İSTANBUL-ANADOLU) 38. Asliye Ceza Mahkemesinden verilip kesinleşen, 20.02.2014 gün ve 2013/1199, 2014/73 sayılı kararın, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309.maddesinin 3. fıkrası uyarınca BOZULMASINA, aynı maddenin 4.fıkra (b) bendi uyarınca sonraki işlemlerin yerel mahkemece yerine getirilmesine, 25.02.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.