Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2015/14141 Esas 2016/2259 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/14141
Karar No: 2016/2259
Karar Tarihi: 02.03.2016

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2015/14141 Esas 2016/2259 Karar Sayılı İlamı

11. Hukuk Dairesi         2015/14141 E.  ,  2016/2259 K.
"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : ..... .... .... SULH HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 18/12/2014
NUMARASI : 2013/893-2014/836

Taraflar arasında görülen davada ..... ..... ... Sulh Hukuk Mahkemesi’nce verilen 18.12.2014 tarih ve 2013/893-2014/836 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalıların borçlu ve müteselsil kefil olarak imzaladığı, kredili mevduat hesabı sözleşmesi ile kredi kullandığını, kredi borcunun ödenmemesi üzerine hesap kat edildiğini ileri sürerek, 3.752,93 TL asıl alacak, işlemiş faiz ve BSMV"nin tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı ... ... vekili, davalı bankanın iç işleyişinde bir takım usulsüzlükler olduğunu, kredi sözleşmesindeki imzanın müvekiline ait olmadığını, .... 3. Ağır Ceza Mahkemesi"nin kararı ile davacı bankanın alacaklı olmadığının kesinlik kazandığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Davalı ... ... vekili, asıl borçlu olarak gösterilen davalı ... ..."ın hiçbir zaman bankadan kredi çekmediğini, müşterek borçlu müteselsil kefil müvekkili açısından da sorumluluk doğmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, benimsenen bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, dava konusu sözleşmedeki imzanın ... ..."ın el ürünü olmadığından davalı ... ..."nın müşterek borçlu ve müteselsil kefil sıfatı oluşmadığı gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 02.03.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.



Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.