Tebliğname No : KYB - 2015/9461

Hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından sanık H.. Z.. Akcan"ın. 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 142/2-g ve 116/1. maddeleri uyarınca 3 yıl hapis ve 6 ay hapis cezalan ile cezalandırılmasına dair Kütahya 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 20/03/2012 tarihli ve 2011/670 esas, 2012/434 sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 31/12/2014 gün ve 2014/23515-78286 sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 22/01/2015 gün ve 2015/9461 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Dosya kapsamına göre;
1-Yargıtay 2. Ceza Dairesinin 11/02/2014 tarihli ve 2013/12790 esas, 2014/3478 sayılı ilâmında da belirtildiği üzere, 5237 sayılı Kanun"un 142/2-g. maddesinde düzenlenen suçun oluşabilmesi için eylemin, barınak yerlerinde, sürüde ya da açık yerlerde bulunan büyük veya küçükbaş hayvan hakkında gerçekleştirilmesinin gerektiği, konut ve eklentisi niteliğindeki yerlerden gerçekleştirilen eylemlerin ise aynı Kanun"un 142/1-b maddesinde düzenlenen suçu oluşturacağı; olay yerinde yapılan keşif sonucu alınan bilirkişi raporundan, hırsızlık eyleminin, katılanın evinin bitişiğinde bulunan ve evinin eklentisi niteliğinde olan hayvan barınağı olarak kullanılan garajdan gerçekleştirildiğinin anlaşılması karşısında; sanığın eyleminin 5237 sayılı Kanun"un 142/1-b. maddesinde düzenlenen suça uyduğu gözetilmeden, eylemin nitelendirilmesinde yanılgıya düşülerek aleyhe sonuç verecek şekilde aynı Kanun"un 142/2-g. maddesi uyarınca cezalandırılmasına karar verilmesinde,
2-Konut dokunulmazlığını ihlal suçunun, birden fazla kişi tarafından birlikte işlenmesi nedeniyle sanık hakkında 5237 sayılı Kanun"un 116/1.maddesi uyarınca hükmolunan cezada aynı Kanun"un 119/1-c maddesi uyarınca artırım yapılmamasında, isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
1- 2 no"lu kanun yararına bozma istemi nedeniyle incelemede;
Birden fazla kişi tarafından birlikte işlenen konut dokunulmazlığını ihlal suçundan, TCK"nın 116/1.maddesi uyarınca hükmolunan cezada, aynı Yasa"nın 119/1-c maddesi uyarınca artırım yapılması gerekeceğinin gözetilmemesi

nedeniyle (2) no"lu kanun yararına bozma istemi yerinde görüldüğünden, (KÜTAHYA) 2.Asliye Ceza Mahkemesi"nden verilip kesinleşen 20.03.2012 gün ve 2011/670, 2012/434 sayılı kararın, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 309.maddesinin 4.fıkrasının (c) bendi uyarınca, aleyhe sonuç doğurmamak ve yeniden yargılama yapılmamak üzere BOZULMASINA,
2- 1 no"lu kanun yararına bozma istemine gelince;
Dosya içeriğinden, suça konu hayvanların, yakınana ait konutun bitişiğinde bulunan ve eklenti niteliğindeki garajdan çalındığının anlaşılması karşısında, eylemin TCK"nın 142.maddesinin 1.fıkra (b) bendi kapsamında kaldığı gözetilmeden, barınak yerlerinde, sürüde ya da açık yerlerde bulunan hayvan hakkında gerçekleştirilen hırsızlık eylemleri yönünden uygulanma olanağı bulunan TCK"nın 142/2-g maddesi ile uygulama yapılması nedeniyle 1 no"lu kanun yararına bozma istemi yerinde görüldüğünden, (KÜTAHYA) 2. Asliye Ceza Mahkemesinden verilip kesinleşen, 20.03.2012 gün ve 2011/670, 2012/434 sayılı kararın 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 309.maddesinin 3. fıkrası uyarınca BOZULMASINA, aynı maddenin 4.fıkra (d) bendinin verdiği yetkiyle;
Sanık H.. Z.. Akcan"ın, hırsızlık suçundan eylemine uyan TCK"nın 142/1-b maddesi uyarınca, mahkemenin cezayı alt sınırdan belirleme yönündeki takdirine göre 2 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına, sanık hakkında diğer suçlardan hükmolunan cezalar yönünden, mahkemece “pişmanlık duymaması, kişilik özellikleri ve tekrar suç işlemeyeceği konusunda olumlu kanaat oluşmaması” gerekçesiyle erteleme ve hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulanmadığı dikkate alınarak, hırsızlık suçundan da mahkemenin takdirine göre TCK"nın 51 ve CMK"nın 231.maddelerinin uygulanmasına yer olmadığına, hükmün diğer bölümlerinin aynen korunmasına, 25.02.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.