6136 sayılı Yasaya aykırılık ve görevi yaptırmamak için direnme - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2013/15195 Esas 2014/10229 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/15195
Karar No: 2014/10229
Karar Tarihi: 22.04.2014

6136 sayılı Yasaya aykırılık ve görevi yaptırmamak için direnme - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2013/15195 Esas 2014/10229 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, birden fazla polise direnen sanıkların TCK.nun 43/2. maddesi ve fıkrasının uygulanması gerektiğini belirtti. Bu nedenle herhangi bir bozma yapılmadı. Sanıkların temyiz itirazları reddedildi, ancak 5237 sayılı TCK.nun 53/3. madde ve fıkrası uyarınca, sanıkların yalnızca kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilmesine kadar kısıtlama uygulanabileceği belirtildi. Ancak bu kısıtlama kendi altsoyu dışındakiler üzerindeki yetkileri kapsayacak şekilde uygulanmıştı. Bu durumun yasaya aykırı olduğu kabul edildi ve hükümler düzenlendi. Kararda geçen kanun maddeleri 6136 sayılı Yasaya aykırılık ve görevi yaptırmamak için direnme suçları, TCK.nun 43/2. maddesi ve fıkrası, TCK.nun 53/3. madde ve fıkrası, 5237 sayılı TCK'nun 53/1-3 madde ve fıkraları.

8. Ceza Dairesi 2013/15195 E. , 2014/10229 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 6136 sayılı Yasaya aykırılık ve görevi yaptırmamak için direnme
HÜKÜM : -Sanık ... hakkında 6136 sayılı Yasaya aykırılık ve görevi yaptırmamak için direnme suçlarından;
-Sanık ... hakkında görevi yaptırmamak için direnme suçundan hükümlülüklerine ve müsadere

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Birden fazla polise direnen sanıklar hakkında TCK.nun 43/2. madde ve fıkrasının uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçların oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanıkların, bir sebebe dayanmayan temyiz itirazları yerinde görülmediğinden reddine, ancak:
5237 sayılı TCK.nun 53/3. madde ve fıkrası uyarınca, sanıkların yalnızca kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilmesine kadar kısıtlama uygulanabilecek iken, kendi altsoyu dışındakiler üzerindeki yetkilerini de kapsayacak şekilde uygulama yapılması,
Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümlerden 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin uygulanmasına yönelik bölüm çıkartılarak yerine ""sanığın, 5237 sayılı TCK.nun 53/1-3 madde ve fıkraları uyarınca, (c) bendinde sayılan kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkı, vesayet ve kayyımlığa ait haklardan koşullu salıverilmeye kadar, madde ve bentlerde sayılan diğer haklardan ise hükmolunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına"" yazılmak suretiyle hükümlerin (DÜZELTİLEREK ONANMASINA), 22.04.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.