12. Ceza Dairesi Esas No: 2017/3991 Karar No: 2018/2402 Karar Tarihi: 05.03.2018
Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/3991 Esas 2018/2402 Karar Sayılı İlamı
12. Ceza Dairesi 2017/3991 E. , 2018/2402 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat Hüküm : 1.327,40 TL maddi ve 3.000 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine
Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü; Bozma ilamına uyularak yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak; 5271 sayılı CMK"nın 142/1. maddesinde, koruma tedbirleri nedeniyle tazminat istemlerinin her hâlde karar veya hükümlerin kesinleşme tarihini izleyen 1 yıl içinde dava konusu edilebileceğinin belirtildiği, her ne kadar tazminat talebinin dayanağı olan Tarsus 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 18.05.2011 tarih, 2007/328 Esas – 2011/573 Karar sayılı beraat hükmünün 26.05.2011 tarihinde kesinleştiğine dair şerh düzenlenmiş ise de; beraat hükmünün davacının (sanığın) müdafinin yüzüne karşı verildiği, müştekinin ise davaya katılmadığı, ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 10.06.2014 gün ve 2013/834 Esas - 2014/321 sayılı kararında belirtildiği üzere, 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanuna eklenen geçici 3. madde uyarınca mahalli Cumhuriyet savcılarının, duruşmalarına iştirak etmedikleri Asliye Ceza Mahkemesi kararlarına karşı, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte olan 1412 sayılı CMUK"un 310. maddesinin 3. fıkrası kıyasen uygulanmak suretiyle, tefhim tarihinden itibaren 1 ay içinde temyiz kanun yoluna başvurabilecekleri ve davacı (sanık) hakkında verilen beraat hükmüne karşı herhangi bir temyiz talebinde bulunulmadığı dikkate alındığında, beraat hükmünün 20.06.2011 tarihinde kesinleştiğinin kabulünün gerekeceği, tazminat davasının ise 16.01.2015 tarihinde açıldığının anlaşılması karşısında, beraat hükmünün kesinleşme tarihinden itibaren 1 yıllık süre geçtikten sonra açılan davanın reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde kısmen kabulüne karar verilmesi, Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 05.03.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.