Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2018/8178 Esas 2019/875 Karar Sayılı İlamı

Alacaklısını zarara uğratmak için mevcudu eksiltmek suçundan sanık ..."ın, 2004 sayılı İcra ve İflâs Kanunu"nun 331/1. maddesi ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 62, 52/2. maddeleri uyarınca 5 ay hapis ve 80,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına dair ....1. İcra Ceza Mahkemesinin 27/02/2018 tarihli ve 2016/198 Esas, 2018/256 Karar sayılı kararı aleyhine Adalet Bakanlığının 26/11/2018 gün ve 94660652-105-63-9504-2018-Kyb sayılı kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekindeki dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 29/11/2018 gün ve KYB.2018-96005 sayılı ihbarnamesi ile Dairemize gönderilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede;
1- Sanığın üzerine atılı “Alacaklıyı Zarara Uğratmak İçin Mevcudu Eksiltme” suçunun takibi şikayete bağlı olup, suça konu taşınmazların devir işleminin, mahkemenin kabulüne göre 05/03/2013 ilâ 15/03/2013 tarihleri arasında yapıldığı anlaşılmakla, 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu"nun 347. maddesinde düzenlenen” şikâyet hakkı, fiilin öğrenildiği tarihten itibaren üç ay ve herhalde fiilin işlendiği tarihten itibaren bir yıl geçmekle düşer” hükmü karşısında şikayetçi vekilinin suça konu olayda bir yıllık süre geçtikten sonra 08/04/2016 tarihinde şikayette bulunması nedeniyle sanık hakkında şikayet hakkının düşürülmesi yerine yazılı şekilde mahkûmiyet kararı verilmesinde,
2- Sanığın cezasının ertelenmemesine gerekçe yapılan ....9. Asliye Ceza Mahkemesinin 2014/1224 esas ve 2016/1222 sayılı kararının suç tarihi olarak mahkemece kabul edilen 05/03/2013 tarihinden sonra 22/02/2017 tarihinde kesinleştiği gözetilmeden ve suç tarihinden önce bile kesinleşmiş olsa bile söz konusu suçun taksirle yaralama suçu olması dolayısıyla 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun; "....erteleme kararının verilebilmesi için kişinin; a) Daha önce kasıtlı bir suçtan dolayı üç aydan fazla hapis cezasına mahkûm edilmemiş olması" hükmüne aykırı olarak sanık hakkında erteleme hükümlerinin uygulanmamasında, isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla gereği görüşülüp düşünüldü;
Kanun yararına bozma isteminin (1) no’lu nedeni yönünden yapılan incelemede;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname içeriği yerinde görüldüğünden, ....1. İcra Ceza Mahkemesinin 27/02/2018 tarihli ve 2016/198 Esas, 2018/256 Karar sayılı kararının, CMK’nın 309/4. maddesi uyarınca BOZULMASINA, sanık hakkında “Alacaklıyı zarara uğratma kastıyla mevcudu eksiltme” suçundan dolayı hükmolunan mahkumiyet kararının kaldırılmasına, bu suçla ilgili olarak mahkumiyet hükmü infaz edilmekte ise salıverilmesine, bozma sebebine göre kanun yararına bozma isteminin (2) no’lu nedeni yönünden karar verilmesine yer olmadığına, 24/01/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.