Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2017/3610 Esas 2018/2955 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
16. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/3610
Karar No: 2018/2955
Karar Tarihi: 01.10.2018

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2017/3610 Esas 2018/2955 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, suçun silahlı terör örgütüne üye olma olduğunu belirledi ve TCK'nın 314/2, 53, 58/9, 62, 63, 3713 sayılı Kanunun 5/1. maddelerine göre mahkumiyet kararı verdi. Temyiz başvurusu red edildi ve hükmün onaylanmasına karar verildi. Kanun maddeleri şu şekildedir:
- TCK'nın 314/2 maddesi: Terör örgütüne üye olmak
- TCK'nın 53. maddesi: Organizasyonu yöneten veya yönlendiren kişi
- TCK'nın 58/9. maddesi: Terör örgütüne yardım etmek
- TCK'nın 62. maddesi: Silahla mücadelede üstünlük sağlama
- TCK'nın 63. maddesi: İkna ederek üye yapma veya zorla üye yapma
- 3713 sayılı Kanunun 5/1. maddesi: Terör örgütüne üyeliğin cezalandırılması.
16. Ceza Dairesi         2017/3610 E.  ,  2018/2955 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi :Ceza Dairesi
    Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
    Hüküm : TCK"nın 314/2, 53, 58/9, 62, 63, 3713 sayılı
    Kanunun 5/1. maddeleri uyarınca mahkumiyet
    kararına yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi

    Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
    Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
    Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
    Duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
    Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımın kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık ve sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 01.10.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.