Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2017/1642 Esas 2017/4104 Karar Sayılı İlamı

KARAR
Görevi yaptırmamak için direnme suçundan sanık ..."nın yapılan yargılaması sonunda; aynı suctan mahkumiyetine dair Elazığ, 3. Asliye Ceza Mahkemesinden verilen 20/09/2013 gün ve 2013/252 esas, 2013/299 karar sayılı hükmün sanık tarafından temyizi üzerine, Dairemizin 15/02/2016 tarih ve 2015/44053 esas, 2016/19311 karar sayılı ilamı ile temyiz talebinin süre yönünden reddi kararına karşı, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 22/02/2017 gün ve 2017/9849 sayılı itiraz yazısı ile maddi hatanın düzeltilmesi için itiraz etmesi üzerine dosya Daireye gönderilmekle incelendi;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 22/02/2017 gün ve 2017/9849 sayılı itiraz yazısında;
Sanığın yokluğunda verilen hükme ilişkin gerekçeli kararın 03/10/2013 tarihinde sanığa tebliğ edildiği ve yasal bir haftalık sürede temyiz talebinde bulunan sanığın talebinin süresinde olduğu ve dosyanın esastan incelenerek hükmün onanması talep edilmiştir.
Gereği görülüşülüp, düşünüldü:
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın itiraz gerekçeleri yerinde görülmekle, 6352 sayılı Kanunun 99. maddesiyle eklenen 5271 sayılı CMK"nın 308. maddesinin 3. fıkrası uyarınca İTİRAZIN KABULÜNE,
Elazığ 3. Asliye Ceza Mahkemesinden verilen 20/09/2013 gün ve 2013/252 esas, 2013/299 karar sayılı hükmünün yeniden incelenmesi sonucu;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
TCK"nın 53/1-b maddesindeki hak yoksunluğuna ilişkin olarak, hükünden sonra anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı iptal kararının infaz aşamasında dikkate alınacağı kabul edilmiştir,
Sanığa yükletilen birden fazla kamu görevlisinin görevini yaptırmamak için direnme eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelindirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Cezanın Kanuni bağlamda uygulandığı,
Anlaşıldığından, sanığın ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA, 12/04/2017 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.