Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/13057 Esas 2020/769 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/13057
Karar No: 2020/769
Karar Tarihi: 14.01.2020

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/13057 Esas 2020/769 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, bir hırsızlık olayı nedeniyle yargılanmıştır. İlk olarak 12/02/2014 tarihindeki eylem nedeniyle verilen beraat kararı temyiz edilmiş ancak reddedilmiştir. Sonra da 08/02/2014 tarihli eylem nedeniyle mahkumiyet kararı verilmiştir. Anayasa Mahkemesi'nin bir kararı nedeniyle yasada belirtilen hak yoksunlukların infaz aşamasında uygulanması gerektiği belirtilmiştir. Ancak tanıkların çelişen beyanları nedeniyle hüküm bozulmuştur ve sanık hakkında TCK'nın 145. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağı tartışılması gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenle hüküm, bozulmuştur.
Kanun Maddeleri: TCK 53, TCK 145.

2. Ceza Dairesi 2019/13057 E. , 2020/769 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Beraat, mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
I- Sanık hakkında 12/02/2014 tarihli eylem nedeniyle verilen beraat kararına yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
II- Sanık hakkında 08/02/2014 tarihli eylem nedeniyle verilen mahkumiyet kararına yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş,dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Tanıkların kovuşturma evresinde çelişen beyanları nazara alındığında, 12/02/2014 tarihinde düzenlenen olay tutanağı içeriğinde belirtilen 08/02/2014 tarihli hırsızlık eylemi nedeniyle çalınan 1 adet 25 kg ve 2 adet 10 kg"lık unun takdir kıymeti tespit edilerek sonucuna göre; sanık hakkında TCK’nın 145. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekili ile sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 14/01/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.