Tefecilik yapmak - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/6460 Esas 2021/880 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Tefecilik yapmak
Hüküm : Beraat

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Olay tarihinde Adana 1. Sulh Ceza Hakimliğinin 2015/1221 değişik iş nolu kararına istinaden sanık ..."a ait ... Mahallesi ... Bulvarı No:248 ... yanı tabelasız işyerinde yapılan aramada ..."ye ait kredi kartı, not kağıtları, SLİP fişleri ve kesilmiş fatura sayfalarının ele geçirildiği, POS tefeciliği olarak tabir edilen ve çekilen tutar üzerinde değişen oranlarda peşin komisyon alınarak geri kalan tutarın tüketiciye nakit olarak ödenmesi veya kredi kartı borcunun ötelenmesi karşılığında para alınması esasına dayanacak şekilde haksız kazanç elde ettiği ve bu şekilde tefecilik suçunu işlediği iddiasıyla sanık hakkında açılan kamu davasında sanığın, tefecilik yapıp yapmadığının kolluk marifetiyle gizli ve ayrıntılı olarak araştırılmasından, bankalardan sanığın işyeri adına alınmış POS cihazı olup olmadığının sorulması, belirlenir ise buna ilişkin tespiti yapılan POS cihazlarına ilişkin suç tarihlerini kapsayacak şekilde hesap dökümlerinin getirtilmesi, hesap dökümlerinde adı geçen kişilerin bir kısmı dinlenilerek gerçekten alışveriş yapıp yapmadıklarının tespit edilmesi, soruşturma aşamasında bilgisine başvurulan ve olayın tek tanığı olan ..."ye ulaşılamaması sebebiyle dinlenilmesinden vazgeçilmesine dair karar verilerek CMK"nın 210/1. maddesine aykırı davranıldığı tanık hakkında detaylı emniyet araştırması yapılarak dinlenilmesinden, iddianamede belirtilen hususlarla ilgili gerekli vergi incelemesinin yapılması, sanık hakkında vergi inceleme raporu düzenlettirilmesinden, düzenlenmişse onaylı bir suretinin dosya arasına alınmasından sonra tüm kanıtların birlikte değerlendirilerek sonucuna göre hukuki durumunun takdir ve tayini gerektiği gözetilmeden, eksik inceleme ve yetersiz gerekçeyle yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı, O yer Cumhuriyet savcısı ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 24/02/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.