MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak,
Dosya kapsamına göre, sanığın, gece sayılan zaman diliminde müştekiye ait kapıları açık ve anahtarı üzerinde bulunan kamyoneti çaldığı olayda, 02/04/2015 tarihli bilirkişi raporunda suça konu aracın bulunduğu yerin iş yerinin eklentisi niteliğinde olduğu bildirilmiş ise de, rapora ekli resimler incelendiğinde söz konusu yerin iş yerinden bağımsız boş arazi olduğu bu nedenle bina eklentisi kabul edilemeyeceğinin anlaşılması karşısında, iş yeri dokunulmazlığı bozma suçunun oluşmayacağı ve hırsızlık eyleminin 5237 sayılı TCK"nın 141/1. maddesinde tanımlanan hırsızlık suçunu oluşturduğu gözetilmeden iş yeri dokunulmazlığını bozma suçundan mahkumiyetine ve hırsızlık suçundan dolayı ise aynı Kanun"un 142/1-b maddesi uygulanmak suretiyle yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince istem gibi BOZULMASINA, 14.01.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.