Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2013/5668 Esas 2017/4987 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/5668
Karar No: 2017/4987
Karar Tarihi: 23.10.2017

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2013/5668 Esas 2017/4987 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sulh Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanığın kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan mahkûm olduğu ve tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması nedeniyle cezaya hükmedildiği belirtiliyor. Ancak, mahkeme kararında, sanığa gönderilen duruşma günü ve saatini bildirir davetiyenin \"tedavinin ve denetimli serbestlik tedbirinin gereklerine uymadığının iddia edilmesi nedeniyle, bir mazereti varsa gelip bildirmesi, gelmediği ve bir mazeret bildirmediği takdirde denetimli serbestlik tedbirine uymadığı kabul edilerek hakkında cezaya hükmolunacağı” uyarısı ile birlikte tebliğ edilmediği ve sanık dinlenmeden mahkûmiyet hükmü kurulduğu belirtiliyor. Ayrıca, sanık hakkında eksik ceza tayin edildiği ifade ediliyor. Kanun maddelerine gelince; TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrasında, tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin gereklerine uymayan sanık hakkında davaya devam edilerek hüküm verileceği öngörülüyor. TCK'nın 191. maddesi uyarınca hükmedilen 1 yıl hapis cezasından TCK'nın 62. maddesi uyarınca 1/6 oranında indirim yapılırken, sonuç cezanın \"10 ay\" yerine \"7 ay 15 gün\" belirlenmesi gerekiyor.

10. Ceza Dairesi 2013/5668 E. , 2017/4987 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç tipinin doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasında, tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin gereklerine uymayan sanık hakkında davaya devam edilerek hüküm verileceği öngörüldüğünden; sanığa gönderilen duruşma günü ve saatini bildirir davetiyenin "tedavinin ve denetimli serbestlik tedbirinin gereklerine uymadığının iddia edilmesi nedeniyle, bir mazereti varsa gelip bildirmesi, gelmediği ve bir mazeret bildirmediği takdirde denetimli serbestlik tedbirine uymadığı kabul edilerek hakkında cezaya hükmolunacağı” uyarısı ile birlikte tebliğ edilmesi gerektiği gözetilmeden, belirtilen nitelikte uyarıyı içeren davetiye tebliğ edilmeden ya da sanık dinlenmeden mahkûmiyet hükmü kurulması,
2- TCK’nın 191. maddesi uyarınca hükmedilen 1 yıl hapis cezasından TCK"nın 62. maddesi uyarınca 1/6 oranında indirim yapılırken sonuç cezanın "10 ay" yerine "7 ay 15 gün" belirlenmesi suretiyle sanık hakkında eksik ceza tayin edilmesi,
Yasaya aykırı, Cumhuriyet savcısının temyiz itirazı bu nedenlerle yerinde olduğundan, hükmün BOZULMASINA, 23.10.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.