Tebliğname No : 2014/65166 - Kanun Yararın Bozma
Mahkemesi :Ezine Asliye Ceza Mahkemesi
Tarihi :2012/110 / 2013/36
Numarası :31/01/2013

Kasten yaralama suçundan sanık A.. Ö.."ün, mağdur S..B.."e yönelik yaralama suçundan dolayı 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 86/2-3-e, 62/1 ve 52/2. maddeleri gereğince 3.000,00 Türk Lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair, Ezine Asliye Ceza Mahkemesinin 25/06/2009 tarihli ve 2008/90 esas, 2009/183 sayılı kararına karşı yapılan itirazın reddine ilişkin, Çanakkale Ağır Ceza Mahkemesinin 17/08/2009 tarihli ve 2009/983 değişik iş sayılı kararını müteakip, sanığın denetim süresi içerisinde suç işlediğinden bahisle bildirimde bulunulması üzerine, sanık hakkındaki hükmün açıklanarak 5237 sayılı Kanun"un 86/2-3-e, 62/1 ve 51/2. maddeleri gereğince 3.000,00 Türk Lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına dair, Ezine Asliye Ceza Mahkemesinin 31/01/2013 tarihli ve 2012/110 esas, 2013/36 sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığı"nın 10.02.2014 tarih ve 2013/3097 - 10081 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 24.02.2014 tarih ve 2014/65166 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi.
Mezkur ihbarnamede;
1) Sanık A.. Ö.."ün kayden 08/10/1988 doğumlu olup suç tarihi itibariyle 15-18 yaş grubu aralığında bulunduğu anlaşıldığından, sanık hakkında 5237 sayılı Kanun"un 31/3. maddesi uygulanmayarak sanık aleyhine sonuç doğuracak şekilde yazılı şekilde fazla cezaya hükmedilmesinde,
2) Sanığın suçun işlendiği tarihte on sekiz yaşını bitirmemiş bulunmasına göre, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun"un 106/4. maddesi gereğince hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinde hapse çevrilmesine karar verilemeyeceğinin gözetilmemesinde,
3) 5560 Sayılı Çeşitli Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına İlişkin Kanun ile 5237 sayılı Kanun"un 61. maddesine eklenen 9. fıkranın 19/12/2006 tarihinde yürürlüğe girmesi, suçun işlendiği 25/03/2006 tarihi itibariyle adli para cezasının alt sınırının 5237 sayılı Kanun"un 52/1. maddesi gereğince 5 gün olması karşısında, sanık hakkında 5237 sayılı Kanun"un 86/2. maddesi gereğince hüküm kurulurken, hükmün gerekçesinde alt sınırdan cezanın belirlendiğinin belirtilmesine karşın temel cezanın 5 gün yerine 120 gün olarak tayini suretiyle sanık aleyhine sonuç doğuracak şekilde yazılı şekilde fazla cezaya hükmedilmesinde; isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK"nin 309.maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı..
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Adalet Bakanlığı"nın kanun yararına bozma isteyen yazısına dayanan tebliğnamede ileri sürülen düşünce yerinde görüldüğünden; Ezine Asliye Ceza Mahkemesinin 31/01/2013 tarihli ve 2012/110 esas, 2013/36 sayılı kararının 5271 sayılı CMK"nin 309/4 ( d ) maddesi gereğince kanun yararına BOZULMASINA, sanığın 5237 sayılı TCK"nun 86/2.maddesi gereğince suç tarihi itibariyle alt hadden 5 gün adli para cezasıyla cezalandırılmasına, eylemin silahla işlendiği anlaşıldığından aynı kanunun 86/3-e maddesi gereğince cezası ½ oranında artırılarak 7 gün adli para cezası ile cezalandırılmasına, sanığın suç tarihinde 15-18 yaş grubunda olduğu anlaşıldığından cezasında TCK"nin 31/3.maddesi gereğince 1/3 oranında indirim yapılarak 4 gün adli para cezası ile cezalandırılmasına, sanığın cezası 62/1.maddesi gereğince takdiren 1/6 oranında indirilerek 3 gün adli para cezası ile cezalandırılmasına, sanığa hükmedilen 3 gün adli para cezasının 5237 sayılı TCK"nin 52/2.maddesi gereğince günlüğü 20 Türk Lirasından takdiren 60 Türk Lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına, hükmün TCK"nin 52/4.maddesinin uygulanmasına ilişkin parağrafından "ve ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceği" ibarelerinin hükmümden çıkartılmasına, infazın bu şekilde yapılmasına, hükmün diğer kısımlarının aynen bırakılmasına, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE; 26.03.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.