
Esas No: 2016/3904
Karar No: 2018/2322
Karar Tarihi: 01.03.2018
Taksirle yaralama - trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2016/3904 Esas 2018/2322 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama, trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : Taksirle yaralama suçu yönünden TCK"nın 89/4, 22/3, 63.maddeleri gereğince mahkumiyet
Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçu yönünden- TCK"nın 179/3 delaletiyle 179/2, 53, 63. maddeleri gereğince mahkumiyet
Taksirle yaralama ve trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanık tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
A- Taksirle yaralama suçu yönünden yapılan temyiz isteminin incelenmesinde; Olay sonucu katılanlar ... ve ... basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralandıkları halde, hükmün gerekçe kısmında her iki katılanın vücutlarında kemik kırığı olacak şekilde yaralandıkları şeklinde bir açıklamaya yer verilmiş ise de; bu husus da mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım hatası olarak kabul edilmiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- UYAP kayıtlarına göre 14.01.2015 olan hüküm tarihinde Bergama M Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda başka suçtan hükümlü olduğu anlaşılan sanığın yakalama ile alınan 06.12.2014 tarihli savunmasında duruşmadan vareste tutulmak isteyip istemediği sorulmadan ve hükmün tefhim olunduğu oturumda hazır edilmeden, yokluğunda yargılama yapılarak hükümlülüğüne karar verilmesi suretiyle CMK’nın 196. maddesine aykırı davranılarak savunma hakkının kısıtlanması,
2- Sanık hakkında tanzim edilen iddianamede sevk maddeleri arasında TCK"nın 22/3. maddesi gösterilmediği halde sanığa ek savunma hakkı tanınmadan, verilen cezanın TCK"nın 22/3. maddesi gereğince artırılarak CMK"nın 226/2. maddesine muhalefet edilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA,
B- Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçu yönünden yapılan temyiz isteminin incelenmesine gelince;
156 promil alkollü olduğu tespit edilen sanığın idaresindeki araçla yaralamalı trafik kazasına neden olması eyleminde trafik güvenliğini tehlikeye sokma ve taksirle yaralama suçlarının oluştuğu; ancak, TCK"nın “Trafik güvenliğini tehlikeye sokma” başlıklı 179. maddesinin 3. fıkrasında alkol veya uyuşturucu madde etkisiyle emniyetli bir şekilde araç sevk ve idare edemeyecek olan kişinin araç kullanma hâlinin suç olarak düzenlendiği, anılan maddede belirtilen suçun tehlike suçu olduğu, somut olayda ise iki kişinin yaralanmış olması nedeniyle zarar suçunun oluştuğu, tehlike suçunun meydana gelen netice ile zarar suçuna dönüşmüş olması karşısında, trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan hüküm kurulmasına yer olmadığına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, sanığın bu suçtan da mahkumiyetine karar verilmesi,
Kabul ve uygulamaya göre de;
T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle, iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 01/03/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.