Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığının ihlali - - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2016/11950 Esas 2018/14791 Karar Sayılı İlamı

İNCELENEN KARARIN;
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali,
mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimin takdirine göre; hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarının sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul vc yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak:
1-Suçun işlendiği iş yerini gören kamera kaydına istinaden düzenlenen CD inceleme tutanağına göre, eşgali belli olmayan şahısların nereye gittiği konusunda da açıklayıcı bilgiler bulunmadan düzenlenen tutanak karşısında; görüntülerin iş yerindeki hırsızlıkla bağlantısı kurularak ayrıntılı bilirkişi raporu alınarak sonucuna göre sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 119/1-c ve 143. maddelerinin uygulanma olanağının tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi,
2-Olay yeri inceleme raporuna göre, doğu yönündeki giriş kapısının sol tarafındaki alt kilit dilinin çıkık vaziyette olduğunun, görgü tespit tutanağının içeriğinde ise zorlama izinin bulunmadığının belirtildiği, bu hususlar dikkate alınarak, eşya üzerinde ne şekilde zarar oluştuğu denetime olanak verecek şekilde karar yerinde gösterilmeden, kapı kanadının kanırtılarak kırıldığı gerekçe gösterilmek suretiyle mala zarar verme suçundan mahkumiyet hükmü kurulması,
3-Kabul ve uygulama göre de; T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
4-Sanıktan tahsiline hükmedilen miktarın 6183 sayılı Yasa"nın 106. maddesi yollamasıyla 6352 sayılı Kanun"un 100. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 324/4. maddesi uyarınca, sanığa yükletilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’nın temyiz nedeni bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 20.11.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.