MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 18.10.2010 gününde verilen dilekçe ile tapu iptali ile mera olarak sınırlandırılması istenmesi üzerine yapılan muhakeme sonunda; davanın kabulüne dair verilen 05.07.2015 günlü hükmün Yargıtayca duruşmalı olarak incelenmesi davacı ... vekili ile bir kısım davalılar vekili tarafından istenilmekle tayin olunan 31.05.2016 günü için yapılan tebligat üzerine temyiz eden davacı vekili Av. ... ve bir kısım davalılar vekili Av. ... ile Av. ... ve Av. ... ... ile davacı ... vekili Av. ... ve bir kısım davalılar vekili Av. ... geldiler. Başka gelen olmadı. Açık duruşmaya başlandı. Süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra gelenlerin sözlü açıklamaları dinlendi. Duruşmanın bittiği bildirildi. İş karara bırakıldı. Bilahare dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:

_ K A R A R _

Davacı ... Köyü, 2007 yılında yapılan kadastro çalışmaları ile davalılar adına tespit ve tescil edilen 106 ada 88 ilâ 94 parsel sayılı taşınmazların kadim meraları olduğunu, davalıların taşınmazlarda zilyetliğinin bulunmadığını ileri sürerek, taşınmazların tapu kayıtlarının iptali ile mera olarak sınırlandırılmasını istemiştir.
Yargılama sırasında On Dört İlde Büyükşehir Belediyesi ve Yirmi Yedi İlçe Kurulması İle Bazı Kanun Ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılmasına Dair 6360 sayılı Kanun uyarınca davacı ... Köyü’nün tüzel kişiliği sona ermesi nedeniyle Köprüköy Belediyesi davacı olarak davayı sürdürerek 95 sayılı parselin de mera olarak sınırlandırılmasını talep etmiştir.
Davalılar, tapu kayıtlarının bulunduğunu taşınmazların mera olmadığını belirterek davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece, taşınmazların mera nitleğinde bulunduğu gerekçesiyle tapu kayıtlarının iptali ile mera olarak sınırlandırılarak özel siciline yazılmasına karar verilmiştir.
Hükmü, davacı ... vekili ile bir kısım davalılar vekili temyiz etmiştir.
Dava, tapu kaydının iptali ile mera olarak sınırlandırılması istemine ilişkindir.
Mera, bir veya birden fazla köy veya kasaba halkına bağımsız veya birlikte tahsis edilmiş ya da kadimden beri hayvan otlatmak amacıyla kullanılan, hak sahiplerinin üzerinde intifa hakkı olan arazi parçasıdır. Devletin hüküm ve tasarrufu altında olan mera, yaylak ve kışlaklar özel mülkiyete geçirilemez, amacı dışında kullanılamaz, zamanaşımı uygulanamaz, sınırları daraltılamaz (4342 sayılı Mera Kanunu m. 3,4).
Somut uyuşmazlıkta, dava konusu taşınmazların kadastro tespit tutanaklarından 12.10.1981 gün ve 1 sıra numaralı ile 11.10.1984 gün ve 8 sıra numaralı tapu kayıtlarının revizyon alınarak davalılar adına tespit ve tescil edildiği anlaşılmaktadır. Anılan dayanak tapu kayıtlarının toplam 47.308 m2 olup, doğusu ..., batısı ..., kuzeyi ... ve güneyi ... ile sınırlandırıldığı görülmektedir. Dava konusu taşınmazlardan sadece 89 sayılı parselin yüzölçümü 73.100 m2"dir. Fen bilirkişinin 16.12.2014 günlü raporu ile dava konusu taşınmazların çevresinin özel sicilinde mera olarak sınırlandırılan 106 ada 68 sayılı parsel ile çevrili olduğu saptanmıştır. Hükme esas alınan 17.12.2014 günlü ziraat mühendisi bilirkişinin raporunda taşınmazların mera niteliği taşıdığı belirtilmiştir. Dava konusu taşınmazlara revizyon alınan dayanak tapu kayıtları sabit sınırlar içermemesi nedeniyle miktar yüzölçümünün dikkate alınması gerekir. Taşınmazlara revizyon alınan tapu kayıtları 27.08.1949 günlü ve 36 sıra numaralı tapu kaydına kadar getirtilmiş ancak ilk tesisi getirtilmemiştir. Bu nedenle, dava konusu taşınmazlara revizyon alınan tapu kayıtlarının ilk tesisinden itibaren tüm tedavülleri ile birlikte getirtilerek zemine uygulanıp sahip olduğu yüzölçümü ile sınırlı olarak kapsadığı alan belirlenmelidir. Taşınmazın ilk tesisinin ...’nin taraf olduğu bir hüküm veya "Hakkı Karar" ile ilk tesisi yapılması halinde taşınmazın özel mülkiyet kapsamı içerisinde değerlendirileceği açıktır. Aksi halde taşınmazların mera niteliğinin taşıyıp taşımadığı belirlenerek sonucuna göre bir karar verilmesi gerekir.
Mahkemece, yukarıda yapılan açıklamalar bir yana bırakılarak eksik araştırma ile davanın kabulüne karar verilmesi doğru görülmemiş, bu sebeple hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalılar vekillerinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, bozma nedenine göre davacı vekilinin temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, 1.350 TL Yargıtay duruşma vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalılara verilmesine, peşin yatırılan harcın istek halinde yatırana iadesine, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere
31.05.2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.