Tefecilik - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2014/2283 Esas 2016/4159 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/2283
Karar No: 2016/4159
Karar Tarihi: 21.04.2016

Tefecilik - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2014/2283 Esas 2016/4159 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, tefecilik suçlamasıyla yargılanan sanıkların beraat kararı vermediği için temyiz edildi. Mahkeme, katılan olarak belirtilen kişinin tefecilik suçundan doğrudan zarar görmediğine karar verdi ve katılan sıfatının kaldırılmasına hükmetti. Ancak, şikayetçinin suçun mağduru olduğu belirlendiğinden ve kanun yoluna başvurma hakkına sahip olduğundan, katılması gerektiği kararına varıldı. Tefecilik suçu için ödünç para vermenin yeterli olduğundan, sanıkların faiz karşılığı ödünç para verdiği iddiasıyla ilgili gerçeklerin iyice araştırılması gerekiyordu. Bu araştırmanın yapılmadan ve yeterli gerekçeler sunulmadan verilen beraat kararı, kanuna aykırı bulundu ve bozuldu.
Kanun Maddeleri: TCK 241, CMK 260/1, CMK 237/2, CMUK 317

5. Ceza Dairesi 2014/2283 E. , 2016/4159 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tefecilik
HÜKÜM : Beraat

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi:
Müşteki ... sanıklara isnat edilen tefecilik suçundan doğrudan zarar görmediğinden, mahkemenin katılan sıfatının kaldırılmasına ilişkin 12/04/2012 tarihli ara kararı usul ve kanuna uygun olup hükmü temyiz hakkı bulunmadığından, temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE, sanıklardan faiz karşılığı ödünç para aldığı iddia edilen şikayetçi ..."ın tefecilik suçunun mağduru olduğu anlaşılmakla, CMK"nın 260/1. maddesine göre kanun yoluna başvurma hakkının bulunması ve hükmün 27/09/2012 havale tarihli dilekçeyle vekili tarafından temyiz edilmesi karşısında, mahkemenin hukuki değerden yoksun nitelikteki katılan sıfatının kaldırılmasına ilişkin 12/04/2012 tarihli ara kararının kaldırılmasına ve aynı Kanunun 237/2. maddesi gereğince davaya katılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
TCK"nın 241. maddesinde tanımlanan tefecilik suçunun oluşabilmesi için kazanç elde etmek amacıyla başkasına ödünç para verilmesinin yeterli oluşu, ayrıca birden fazla kişiye sistemli şekilde faiz karşılığı ödünç para verilmesinin suçun unsuru olarak aranmaması ve aralarında yakın akrabalık bağı veya iş ilişkisi bulunmayan kişiler arasında günün ekonomik koşulları nazara alındığında yüksek sayılabilecek miktarda paranın karşılıksız verilmesinin hayatın olağan akışına uygun olmaması; bu bağlamda, maddi gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde ortaya çıkarılması açısından sanıkların...İcra Müdürlükleri nezdinde alacaklı oldukları takip dosyalarının araştırılıp varsa borçluların tanık olarak beyanlarına başvurulması, vergi kaydı bulunan sanıklar ..., ... ile ... hakkında vergi inceleme raporlarının alınması,
katılan ve mağdurlar tarafından sanıklara gayrimenkul devredilip devredilmediğinin ilgili tapu sicil müdürlüklerinden sorulması, mağdurların ifadelerinde isimleri geçen tanıklar ...."in beyanlarına başvurulmasından sonra sonucuna göre sanıkların hukuki durumlarının tayin ve takdir edilmesi gerektiği gözetilmeden eksik inceleme ve yetersiz gerekçelerle yazılı şekilde beraat hükümleri kurulması,
Kanuna aykırı, katılan ... vekili ile katılan ... vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 21/04/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.