17. Ceza Dairesi 2016/15347 E. , 2018/14776 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel mahkemece sanıklar hakkında hırsızlık suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya kapsamına göre diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Suçtan zarar gören Adalet Bakanlığının kovuşturma aşamasında 5271 sayılı CMK"nın 234/b maddesinde belirtilen davaya katılma ve diğer haklarını kullanabilmesi için duruşmadan haberdar edilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
2-Sanıkların 29.11.2013 tarihinde adli emanet deposundan 2 adet spor ayakkabı çaldıkları hususunda ceza infaz kurumu personeline bilgi verilmesi üzerine sanıkların 11.12.2013 günü ceza infaz kurumunun kafeteryasına çağrılıp olayın doğru olup olmadığı sanıklara sorulduğunda, sanık ...... olayın doğru olduğunu söyleyip ayakkabılardan birisini ceza infaz kurumunda hükümlü olan arkadaşı ..."e giymesi için verdiğini belirttiği, bunun üzerine söz konusu ayakkabının kendisinde olup olmadığı telefonda sorulduğunda, ..."in ayakkabının kendisinde olduğunu söylediği ve kovuşturmadaki beyanında ayakkabıyı getirip ceza infaz memurlarına teslim ettiğini belirttiği, yine ..."a olay sorulduğunda, ... da söz konusu ayakkabının dolabında bulunduğunu belirttiği, bunun üzerine yapılan aramada ..."ın dolabından suça konu ayakkabının ele geçirildiği olayda; ceza infaz görevlilerinin sanıklara olayın doğruluğunu sormaları üzerine, sanıkların soruşturma aşamasında olayı ikrar edip suça konu eşyanın nerede bulunduğunu görevlilere söylemeleri üzerine ayakkabılardan birisinin ele geçirildiği, diğer ayakkabının ise sanık ......un söylediği şekilde tanık ..."de bulunduğunun tanığın beyanından anlaşılması karşısında; tanık ..."in suça konu ayakkabıyı ceza infaz görevlilerine teslim edip etmediği araştırılıp tanığın ayakkabıyı tam olarak iade etmesi durumunda sanıklar hakkında TCK"nın 168/1. maddesinin uygulanması; iade etmemesi veya eksik iade etmesi durumunda ise, müştekiden kısmi iadeye muvafakat gösterip göstermediği sorularak sonucuna göre sanıklar hakkında TCK"nın 168/1-4. maddesinin uygulanıp uygulanamayacağının tartışılmasında zorunluluk bulunması,
3-5237 sayılı TCK"nın 61/1. maddesine göre malın değerinin az ya da çok olması, cezanın temel cezanın belirlenmesinde alt sınırdan uzaklaşmak için bir kriter olup, hırsızlık suçuna konu malın değerinin az olmasının TCK"nın 145. maddesinde ayrı olarak düzenlenmesi, kanun koyucunun hırsızlık suçunda malın değerinin az olmasına verdiği önemi göstermektedir.
Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 15.12.2009 gün ve 6/242-291 sayılı içtihadında belirtildiği üzere, "...daha çoğunu alabilme olanağı varken yalnızca gereksinimi kadar ve değer olarak az olan şeyi alma" görüşünün, TCK"nın 145. madde uygulamasında bütünüyle reddedilmesi mümkün değil ise de, maddenin yalnızca bu tanımlamayla sınırlandırılması da olanaklı değildir. 145. maddenin gerek ilk şekli, gerekse değiştirilmiş biçimi; ortak tanımlama ile, hırsızlık suçunun konusunu oluşturan değerin az olmasını temel almaktadır. TCK"nın 145. maddesine göre, faile verilen cezada indirim yapılabilmesi için malın değerinin az olması yeterli olup, hâkim indirim oranını TCK"nın 3. maddesinde öngörüldüğü üzere “işlenilen fiilin ağırlığıyla orantılı” olacak şekilde saptamalıdır. Değer azlığı nedeniyle ceza vermekten vazgeçme kararı verilecek ise; malın değerinin azlığı yanında “Suçun işleniş şekli ve özellikleri” de dikkate alınmalıdır.
TCK"nın 145. maddesinin uygulanmasında hâkime takdir hakkı tanınmış olup, hâkim takdir hakkını kullanırken keyfiliğe kaçmadan, her somut olaya uygun, yasal ve yeterli gerekçe göstermek suretiyle uygulama yapmalıdır.
Somut olayda ise; sanıkların iki çift ayakkabı çaldıklarının anlaşılması karşısında; suça konu ayakkabıların değeri tespit edilerek sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK’nın 145. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının değerlendirilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
4-UYAP"tan alınan güncel adli sicil kaydına göre, ... 2. Ağır Ceza Mahkemesinin... Karar numaralı, 13/04/2011 tarihinde kesinleşen, kasten öldürme suçundan 7 yıl 6 ay hapis cezası ile mahkumiyete ilişkin ilamın tekerrüre esas olmasına karşın, sanık ... hakkında TCK"nın 58. maddesi uyarınca tekerrür hükümlerinin uygulanmaması,
5-T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ...ve ..."ın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hakkın gözetilmesine, 20/11/2018 günü oy birliğiyle karar verildi.