MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
VEKİLİ : AV. ...
VEKİLİ : AV.......




TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Düzce 2. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 13.02.2020 tarih ve 2017-216/99 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı Banka"ya devredilen Etibank A.Ş."de bulunan mevduatının 45.000 USD"lik kısmının banka çalışanı tarafından usulsüz olarak hesaptan çekildiğini, bu nedenle banka aleyhine açılan davanın müvekkili lehine sonuçlanarak kesinleştiğini, bu karara dayalı olarak başlatılan icra takip dosyasına davalı tarafından 27.01.2011 tarihinde ödemede bulunulduğunu ancak hüküm altına alınan tutarın faizinin müvekkilinin gerçek zararını karşılamadığını ve müvekkilinin munzam zararının olduğunu ileri sürerek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 9.000.-TL munzam zararın dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiş, 05.06.2012 tarihli ıslah dilekçesi ile talebini 37.370,78 TL"ye yükseltmiştir.
Davalı vekili, davanın zamanaşımına uğradığını, davacı tarafından aynı konuda açılmış bulunan dava bulunduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılama ve bilirkişi raporu doğrultusunda, benimsenen bilirkişi raporuna göre, davacının 145.445,04 TL munzam zararı bulunduğu ancak davacı yanca 37.370,78 TL talep edildiği, munzam zarar alacağının somut olaya uygulanması gereken mülga 818 sayılı BK"nın 42. ve 43.maddeleri uyarınca değerlendirmeye tabi tutulması gerektiği, bilirkişi raporunda değerlendirme ölçütü olarak kabul edilen ekonomik veriler incelendiğinde en az getiri getiren ekonomik değer ile en fazla getiri getiren ekonomik değer arasında neredeyse 4 kat fark bulunduğu, ticari hayatta kâr ve zararın kardeş olması, dava konusu edilen paranın davacı tarafından bu ölçütlerden hangisinde değerlendirileceğinin bilinmesinin mümkün olmaması karşısında doğrudan bu ölçütlerin ortalamasına göre munzam zarar tespit edilmesinin hakkaniyetli ve adil olmayacağı, bu nedenle davacının ıslah ile bildirdiği talebi üzerinden %30 oranında indirim yapılması gerektiği gerekçesiyle, davanın kısmen kabulüne, 9.000,00 TL tazminatın dava tarihi olan 11/02/2011 tarihinden, 17.159,54 TL tazminatın ıslah tarihi olan 05/06/2012 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline ve fazlaya ilişkin hakların saklı tutulmasına karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, davalıdan harç alınmasına yer olmadığına, 15/11/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.