Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/9229 Esas 2020/755 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/9229
Karar No: 2020/755
Karar Tarihi: 15.01.2020

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/9229 Esas 2020/755 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İtiraz edilen yerel mahkeme kararı hırsızlık suçu nedeniyle verilen mahkumiyet hükmü içermektedir. Temyiz edilen kararın incelenmesi sonucunda suçun sanıklar tarafından işlendiği kabul edilmiştir. Ancak, birlikte suç işleyen sanıkların yargılama giderlerinin eşit şekilde alınması CMK'nın 326/2. maddesine aykırıdır. Ayrıca TCK'nun 53. maddesiyle ilgili olarak Anayasa Mahkemesi'nin verdiği iptal kararı doğrultusunda hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenlerle, sanıkların temyiz itirazları kabul edilmiş ve kararın bozulması kararlaştırılmıştır. Yargılama giderlerinin paylaşımında ise sanıkların sebep olduğu giderlerin oranına göre ayrı ayrı sorumlu tutulmaları gerektiği kararlaştırılmıştır. Ayrıca TCK'nun 53. maddesindeki kısımların hükümden çıkartılması ve Anayasa Mahkemesi'nin iptal kararının dikkate alınması gerektiği belirtilmiştir. Kanun maddeleri olarak CMK'nın 326/2. maddesi ve TCK'nun 53. maddesi referans verilmiştir.

17. Ceza Dairesi 2019/9229 E. , 2020/755 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanıklar hakkında hırsızlık suçundan verilen hükümler temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1)Birlikte suç işleyen sanıkların sebep oldukları yargılama giderlerinden ayrı ayrı, suç ortağı ile birlikte ortak sebep oldukları yargılama giderlerinden ise kendi payları oranında sorumlu tutulması gerekirken eşit tahsiline karar verilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK"nın 326/2. maddesine aykırı davranılması,
2)T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK"nun 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nun 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ..., ..., ..., ... ve ...’ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi aracılığıyla CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak; hüküm fıkrasından yargılama giderlerine ilişkin "eşit şekilde alınarak"" cümlesinin çıkarılarak yerine, ""Sanıkların sebebiyet verdikleri yargılama giderleri oranında ayrı ayrı sorumlu tutulmalarına"" cümlesinin eklenmesi ve T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK"nun 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olmasından kaynaklanan zorunluluk nedeniyle; "TCK"nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin olan tüm
kısımların" hükümlerden çıkartılması ile yerine "TCK"nun 53. maddesinin Anayasa Mahkemesinin 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da gözetilmek suretiyle uygulanmasına" cümlesi eklenmek suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15/01/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.