Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/4794 Esas 2016/70 Karar Sayılı İlamı

23. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/4794
Karar No: 2016/70
Karar Tarihi: 11.01.2016

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/4794 Esas 2016/70 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Kuyumcu dükkanını işleten sanığın, bir kısmını bozdurmak ve bir kısmını değiştirmek amacıyla teslim aldığı altınları uhdesine geçirmek suretiyle hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu işlediği iddia edilen davada, mahkeme sanığın suçlu olduğuna hükmetmiş ve TCK'nın 155/2, 52/2, 53/1. maddeleri uyarnınca mahkumiyetine karar vermiştir. Ancak, Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun bir ilamına göre, adli para cezası öngören suçlarda hapis cezasının alt sınırdan tayini halinde mutlaka adli para cezasının da alt sınırdan tayin edilmesi gerekir. Bu nedenle, hükmün adli para cezası kısmı düzeltilerek, sanığın diğer temyiz itirazları reddedilmiş ve hüküm onanmıştır. Kararda geçen kanun maddeleri: Türk Ceza Kanunu'nun 155/2, 52/2, 53/1. maddeleri.

23. Ceza Dairesi 2015/4794 E. , 2016/70 K.
"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma

HÜKÜM : TCK"nın 155/2, 52/2, 53/1. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Kuyumcu dükkanı işleten sanığın, katılandan bir kısmını bozdurmak ve bir kısmını ise değiştirmek amacıyla teslim aldığı altınları uhdesine geçirmek suretiyle güveni kötüye kullanma suçunu işlediği iddia edilen olayda; sanığa yüklenen hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunun oluştuğuna yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Sanık hakkında uygulanan TCK"nın 53/1. maddesinde düzenlenen hak yoksunluklarının, Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 E, 2015/85 sayılı iptal kararı doğrultusunda infaz aşamasında gözetilmesi olanaklı görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine,
Ancak ;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 19.06.2007 tarih ve 2007/10-108 E., 2007/152 K. sayılı ilamında da belirtildiği gibi Kanun koyucunun ayrıca adli para cezası öngördüğü suçlarda, hapis cezasının alt sınırdan tayini halinde mutlak surette adli para cezasının da alt sınırdan tayini gerektiği yönünde bir zorunluluk bulunmamakta ise de, yeterli ve yasal gerekçe gösterilmeksizin adli para cezasının alt sınırın üzerinde 100 gün olarak tayin edilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasından adli para cezasına ilişkin sırasıyla "100 GÜN" ve "2.000 TL." terimlerinin tamamen çıkartılarak yerine, sırasıyla "5 GÜN" ve "100 TL" ibarelerinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 11.01.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.