Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2017/35566 Esas 2019/12693 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : TCK"nın 155/2, 43/1, 52/1-2, 53 maddeleri gereği mahkumiyet

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın fatura finans ödeme merkezi adlı iş yerinin sahibi olduğu, şikayetçiden tahsil ettiği elektrik ve su parasını ilgili şirketlere ödeme yapmayarak uhdesinde tutmak suretiyle hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu işlediği iddia edilen somut olayda; gerçeğin kuşkuya yer bırakmayacak şekilde tespiti, sanığın suç kastının ortaya çıkarılabilmesi ve sübutu halinde suç vasfının belirlenmesi bakımından; sanığın çalıştırdığı işyerinin İSKİ ile elektrik şirketi arasında tahsilata dair protokol olup olmadığı, sözleşmesinin bulunup bulunmadığının ilgili şirketlerden sorulması, var ise ilgili kayıtların celbedilmesi, bu şekilde toplanan bütün deliller birlikte değerlendirilerek, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayin edilmesi, sanığın suç kastının varlığı halinde suç vasfı karar yerinde tartışılarak, eylemin hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu mu veya dosyadaki tahsilat makbuzundan anlaşıldığı üzere Türk Ticaret Kanunu anlamında tacir olmayan sanığın eyleminin 5237 sayılı TCK"nın 157/1 maddesinde öngörülen 02.12.2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. ve 254. madde fıkraları gereğince uzlaştırmaya tabi dolandırıcılık suçunun basit halini oluşturup oluşturmayacağının belirlenmesi gerekirken, eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabule göre de;
5237 sayılı TCK’nın 155/2. maddesinde düzenlenen hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçu nedeniyle, 24/10/2019 tarih ve 30928 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanun’un 26. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. ve 254. maddeleri gereğince uzlaştırma işlemleri yapılmasından sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 25/11/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.