İmar kirliliğine neden olma - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2019/3996 Esas 2020/7745 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/3996
Karar No: 2020/7745
Karar Tarihi: 18.06.2020

İmar kirliliğine neden olma - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2019/3996 Esas 2020/7745 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir kişinin imar kirliliğine neden olma suçundan yargılandığı davada, sanığın beraatına karar verdi. Ancak, yerel mahkemenin verdiği karar temyiz edildi. Temyiz inceleme sürecinde suçun tabi bulunduğu 8 yıllık olağan dava zamanaşımının gerçekleştiği tespit edildi ve bu nedenle hüküm BOZULDU. Ancak, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bir husus olduğu için sanık hakkında açılan kamu davası DÜŞÜRÜLDÜ. Kanun maddeleri olarak, suçun tabi olduğu 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 66/1-e ve 67/2. maddeleri ile ceza davalarında zamanaşımını düzenleyen 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 321. ve 322. maddeleri belirtilmiştir.

18. Ceza Dairesi 2019/3996 E. , 2020/7745 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : İmar kirliliğine neden olma
HÜKÜM : Beraat

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Sanığa atılı suça ilişkin yasa maddesinde öngörülen cezanın üst sınırı uyarınca, 5237 sayılı TCK’nın 66/1-e ve 67/2. maddelerine göre, suçun tabi bulunduğu 8 yıllık olağan dava zamanaşımının temyiz inceleme sürecinde gerçekleştiği anlaşıldığından katılan ... vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmekle, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca, tebliğnameye aykırı olarak, başkaca yönleri incelenmeksizin HÜKMÜN BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan sanık hakkında açılan kamu davasının gerçekleşen asli dava zamanaşımı nedeniyle, 5237 sayılı TCK’nın 66/1-e ve CMK’nın 223/8. maddeleri gözetilerek DÜŞMESİNE, 18/06/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.