Vergi Usul Kanununa Muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/7862 Esas 2017/6881 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/7862
Karar No: 2017/6881
Karar Tarihi: 19.10.2017

Vergi Usul Kanununa Muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/7862 Esas 2017/6881 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın sahte fatura düzenleme ve kullanma suçları nedeniyle cezalandırılması istemiyle açılan kamu davasında, mahkemece sahte fatura düzenleme ve kullanma suçlarının birbirinden ayrı ve bağımsız suçları olduğu gözetilmeden, aynı takvim yılı içerisinde işlenen suçların tek suç kabul edilerek eksik ceza tayini yapılmıştır. Ancak sanık hakkındaki uzun süreli hapis cezası ertelenmiştir. Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilen eski TCK'nın 53. maddesinin 1. fıkrasında yazılı hak yoksunlukları infaz aşamasında göz önünde bulundurulması gerektiği belirtilmiştir. Toplanan deliller incelenmiş, suçun sübutu kabul edilmiş ve cezayı artırıcı/azaltıcı sebepler dikkate alınmıştır. Kararda bir isabetsizlik görülmemiş ve sanık müdafiinin temyiz itirazları reddedilmiştir.
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi, hak yoksunluğu cezalarını düzenler. Anayasa Mahkemesi'nin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı da infaz aşamasında hak yoksunluğu cezalarının göz önünde bulundurulması gerektiğine işaret etmektedir.

11. Ceza Dairesi 2017/7862 E. , 2017/6881 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa Muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanığın 2007 takvim yılında sahte fatura düzenlemek ve kullanmak fiilleri nedeniyle cezalandırılması istemiyle kamu davası açıldığı ve mahkemece de sübut bu şekilde kabul edildiği halde, sahte fatura düzenlemek ve sahte fatura kullanmak suçlarının birbirinden ayrı ve bağımsız suçları oluşturacağı gözetilmeden aynı takvim yılı içerisinde işlenen sahte fatura düzenleme ve kullanma suçlarının tek suç kabul edilerek yazılı şekilde eksik ceza tayini isabetsizliği aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamış ve uzun süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin 3. fıkrası nazara alınarak 1. fıkrasında yazılı hak yoksunluklarının Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı da dikkate alınarak infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığa yüklenen suçun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, cezayı artırıcı ve azaltıcı sebeplerin nitelik ve derecesi takdir kılınmış ve incelenen dosyaya göre verilen hükümde eleştiriler dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 19.10.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.