Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2015/11615 Esas 2018/6096 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki manevi tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalılar vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili, 07/12/2012 günü davalı ..."ın maliki ve ..."ın sürücüsü olduğu ... plakalı araç ile, müvekkilinin sürücüsü olduğu ... plaka sayılı motorsikletin çarpıştığını, bu kaza neticesinde müvekkilinin hayati tehlike geçirmeyecek ancak vücudunda ağır kemik kırığı oluşacak nitelikte yaralandığını, uzun süre tedavi gördüğünü, davalı ... hakkında ... Sulh Ceza Mahkemesi"nin 2013/213 esas 2013/766 karar sayılı dosyası ile yapılan yargılama neticesinde davalının asli kusurlu bulunarak tecziyesine karar verildiğini belirterek 10.000,00 TL manevi tazminatın kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalılar vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne, 6.000,00 TL manevi tazminatın kaza tarihi olan 07/12/2012 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacıya ödenmesine karar verilmiş; hüküm, davalılar vekilince temyiz edilmiştir.
Mahkemece toplanıp değerlendirilen delillere, özellikle manevi tazminatın takdirinde TBK"nın 56.maddesindeki özel haller dikkate alınarak hak ve nasafet kuralları çerçevesinde hüküm kurulmuş olmasına göre, davalılar vekilinin yerinde
görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA ve aşağıda dökümü yazılı 307,36 TL kalan onama harcının temyiz eden davalılardan alınmasına 19/06/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.