Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2015/7466 Esas 2016/2169 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... (Kapatılan) 34. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 04.06.2014 tarih ve 2011/13-2014/84 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı banka nezdinde mevduat hesabı bulunduğunu, hesaba 16.600 DM daha yatırmak istediğinde sistemin arızalı olduğunu söyleyen banka çalışanlarının parayı el yazısı ile deftere işleyerek işlemi gerçekleştirdiklerini, bir yıl sonra izin dönüşü yatırılan paranın hesabında bulunmadığını öğrendiğini ileri sürerek, olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte 16.600 DM karşılığı olan 12.201,00 TL"nin davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, yatırıldığı iddia edilen para kaydının bulunmadığını, BK"nın 55 ve 100 maddeleri uyarınca müvekkilinin sorumlu tutulamayacağını savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece uyulan bozmaya göre, davalı bankanın personel seçme, denetim ve gözetim yetkilerini gereği gibi yerine getirmemesinden dolayı, bankanın, adam çalıştıran sıfatıyla banka müdürünün sebep olduğu zarardan sorumlu olduğu, davacının hesap cüzdanına bilgisayarla paranın yatırıldığına ilişkin bilgi işlenmeden parasını bankaya bırakmasında müterafik kusurunun bulunduğu gerekçesiyle, davacının toplam 12.201,00 TL"lik zararından 818 sayılı Borçlar Kanun"un 98/2 ve 44 maddeleri gereğince kusur indirimi yapılarak 10.000,00 TL alacağın davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 512,10 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 29.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.