3. Ceza Dairesi Esas No: 2013/24759 Karar No: 2014/12626 Karar Tarihi: 26.03.2014
Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2013/24759 Esas 2014/12626 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi'nin verdiği hüküm temyiz konusu olmuştur. Sanık hakkında verilen cezanın türü ve miktarı göz önünde bulundurularak, 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi ve 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. madde gereğince adli para cezalarına ilişkin mahkumiyet hükümleri kesinleştiğinden, sanığa verilen hükümün temyizi mümkün değildir. Sanık hakkındaki diğer itirazlar reddedilmiştir. Ancak, kısa süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında aynı maddenin 1. fıkra hükümlerinin uygulanamayacağı göz önünde bulundurulmadığından hüküm bozulmuştur. CMUK'un 322. maddesi gereğince, hüküm fıkrasının TCK'nin 53. maddesi ile ilgili kısmı hükümden çıkarılacak ve diğer kısımlar aynen bırakılacaktır. Kanun maddeleri: 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi, 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. madde, TCK'nin 53. maddesi (1. ve 4. fıkraları).
3. Ceza Dairesi 2013/24759 E. , 2014/12626 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi HÜKÜM : Mahkumiyet Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak; Gereği görüşülüp düşünüldü; 1) Sanık ... hakkındaki hükmün incelenmesinde; Tayin edilen cezanın tür ve miktarına göre; 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi ile yapılan değişiklik ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek geçici 2. maddesi ile “..hapis cezasından çevrilenler hariç olmak üzere, sonuç olarak belirlenen 3.000 TL. (dahil) ve altındaki adli para cezalarına ilişkin mahkumiyet hükümleri kesindir" hükmü gereğince, sanığa verilen hükmün temyizi mümkün bulunmadığından, katılan ... vekilinin temyiz talebinin istem gibi REDDİNE, 2) Sanık ... hakkındaki hükmün incelenmesinde; Yerinde görülmeyen diğer itirazlarının reddine; ancak, TCK"nin 53/4. maddesi uyarınca kısa süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında aynı maddenin 1.fıkra hükmünün uygulanamayacağının gözetilmemesi, Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden CMUK’un 322. maddesi gereğince, hüküm fıkrasının TCK"nin 53. maddesi ile ilgili kısmının hükümden çıkarılması ve diğer kısımların aynen bırakılması suretiyle usul ve yasaya uygun hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 26.03.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.