Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2016/2469 Esas 2016/6335 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Davacılar vekili tarafından, davalılar aleyhine 02.04.2015 gününde verilen dilekçe ile ortaklığın giderilmesi istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 08.12.2015 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalılar vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Dava, ortaklığın giderilmesi istemine ilişkindir.
Davacılar vekili, 95 parsel sayılı taşınmazlarda davalılar ile birlikte paydaş olduklarını, murislerden miras yoluyla edindikleri mallar ile ilgili daha önce imzalamış oldukları 01.07.1997 tarihli ve 18.04.2003 tarihli sözleşmelerin üzerinden 10 yıl geçtiğini ve sözleşmelerin sona erdiğini, ortaklığın anlaşarak giderilmediğini, satış yoluyla giderilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalılar, mirasa konu mallar üzerinde elbirliği mülkiyetinin olduğunu, miras paylaşımına ilişkin 2 ayrı taksim sözleşmesi olduğunu, miras taksim sözleşmesine dayanan dava açtıklarını belirterek davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemenin, davanın reddine ilişkin ilk kararı, Dairemizin 19.11.2014 günlü 2014/8636 Esas, 2014/13099 Karar sayılı ilam ile davaya konu taşınmazın taraflar adına paylı mülkiyet olarak tapuya kayıtlı olduğu, taksim sözleşmesinin geçerliliğinin kabul edelibilmesi için Türk Medeni Kanunu"nun 676 v.d. maddeleri uyarınca dava konusu taşınmazın muris adına kayıtlı ya da elbirliği mülkiyetine konu olması gerektiği, mahkemece işin esasının incelenmesi gerektiği gerekçesiyle bozulmuştur. Mahkemece, bozmaya uyularak yapılan yargılama neticesinde davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmü, davalılar vekili temyiz etmiştir.
1-Yapılan yargılamaya, toplanan delillere ve dosya kapsamına göre davalılar vekilinin diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiş, reddi gerekmiştir.

2-Ortaklığın giderilmesi davası iki taraflı, taraflar için benzer sonuçlar doğuran davalar olup, sonuçta kazanan ve kaybeden taraftan söz edilemeyeceğinden yargılama giderleri ve vekalet ücretinin taraflara payları oranında yükletilmesi gerekir.
Somut olayda; kendisini vekil ile temsil ettiren davacı lehine takdir edilen vekalet ücretinin, tamamının davalılardan tahsiline karar verilmesi doğru görülmemiş ise de, bu husus kararın bozulmasını ve yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, HUMK"nın 438/7 maddesi gereğince hüküm sonucunun aşagıdaki şekilde düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1 numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalılar vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine, 2 numaralı bent uyarınca davalılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hüküm sonucunun 7. bendinde yer alan "davalılardan tahsiliyle" kelimelerinin çıkarılarak bunun yerine "taraflardan hisseleri oranında alınarak" kelimelerin eklenmesine, hükmün DÜZELTİLMİŞ ve değiştirilmiş bu şekli ile ONANMASINA, peşin yatırılan harcın istek halinde yatırana iadesine, 26.05.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.