Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığını ihlal - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2014/38326 Esas 2015/3592 Karar Sayılı İlamı

Tebliğname No : 13 - 2014/40832
MAHKEMESİ : Saray (Van) Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 03/12/2013
NUMARASI : 2011/14 (E) ve 2013/150 (K)
SUÇ : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını ihlal, mala zarar verme

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanık E.. K.. ve suça sürüklenen çocuk S.. T..’in tüm aşamalarda yüklenen suçu işlemediklerini savunmaları karşısında, aynı eylem nedeni ile haklarında ek kovuşturmaya yer olmadığına karar verilen Y.. E.. ve Medeni Semo’nun soruşturma aşamasında suç atma niteliğindeki soyut beyanları dışında sanık ve suça sürüklenen çocuğun yüklenen suçlardan mahkûmiyetlerine yeterli, kesin, her türlü şüpheden uzak, inandırıcı kanıtların neler olduğu kararda açıkça gösterilip tartışılmadan, yazılı şekilde mahkûmiyetlerine karar verilmesi,
Kabule göre de;
1-Eyleminin gerçekleşme zamanının kesin olarak tespit edilememesi karşısında, şüphenin sanık ve suça sürüklenen çocuk lehine yorumlanarak suçun gündüz işlendiğinin kabulü gerektiği gözetilmeden ve eylemin gece işlendiğine dair delillerin neler olduğu da kararda gösterilmeden, 5237 sayılı TCK’nın 143 ve 116/4. maddesi ile uygulama yapılarak fazla ceza tayini,
2- Suça sürüklenen çocuk Serhat ile ilgili olarak; suç tarihi itibariyle 18 yaşından küçük olan sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 51/1. maddesi uyarınca hapis cezasında erteleme sınırı 3 yıl olduğu gözetilmeden, 2 yıl 2 ay 20 gün hapis cezasının süresi itibariyle ertelenmesine yer olmadığına karar verilmesi,
3- Suça sürüklenen çocuk S.. T.. Turgut hakkında iş yeri dokunulmazlığını bozma suçu nedeniyle katılanın dosyaya yansıyan herhangi bir maddi zararının tespit edilmediği, konut dokunulmazlığını ihlal suçunun da zarar oluşumuna elverişli bulunmadığı gözetilerek adli sicil bilgilerine göre sabıkasız

olduğu anlaşılan suça sürüklenen çocuk hakkında hükmolunan hapis cezasının, 5271 sayılı CMK’nın 231. maddesinin 6. fıkrasının (b) bendinde belirtilen sanığın “kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları gözönünde bulundurularak yeniden suç işlemeyeceği hususunda kanaate varılması” koşulunun oluşup oluşmadığı değerlendirilerek sonucuna göre suça sürüklenen çocuğun hukuki durumunun belirlenmesi ve Yargıtay denetimine elverişli olacak şekilde takdirin gerekçelerinin kararda gösterilmesi gerekirken, ""mağdurun uğradığı zararı aynen iade, suçtan önceki hale getirmediği veya tazmin suretiyle tamamen gidermediği..."" biçimindeki yasal ve yeterli olmayan gerekçe ile suça sürüklenen çocuk S.. T.. hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
4- 6352 sayılı Kanun"un 100. maddesi ile 5271 sayılı CMK"nın 324. maddesinin 4. fıkrasına eklenen “Devlete ait yargılama giderlerinin 21.07.1953 tarihli ve 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun"un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutarlardan az olması halinde, bu giderin Devlet Hazinesine yüklenmesine karar verilir” şeklindeki hüküm dikkate alınmadan, mahkeme masrafı olarak yapılan 35,00 TL yargılama giderinin sanık sayısına eşit bölündüğünde toplam 17,50 TL yargılama giderinin sanık ve suça sürüklenen çocuktan tahsiline karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ve o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 24/02/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.