Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2013/4307 Esas 2017/4882 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/4307
Karar No: 2017/4882
Karar Tarihi: 18.10.2017

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2013/4307 Esas 2017/4882 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, suçlu hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan 10 ay hapis cezası ve denetimli serbestlik tedbiri kararı vermiştir. Ancak denetimli serbestlik tedbirine uygun davranılmaması nedeniyle aynen infaz kararı verilmesi gerekirken, sanığın 6000 TL adli para cezası ile cezalandırılması kararlaştırılmıştır. Daha sonra gelen bir kanun değişikliği nedeniyle, geçici düzenleme yapılarak uyarlama yapılması mümkün görülmüştür. Karar temyiz yasa yoluna değil, itiraz yasa yoluna tabi olması nedeniyle, dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'na iadesine karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun’un 98 ve 101. maddeleri
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 191. maddesi (1. fıkra ve 2. fıkra uyarınca)
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 62. maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 52. maddesi
- 6545 sayılı Kanun'un 68. maddesi
- 6545 sayılı Kanun'un 85. maddesi
- 5320 sayılı Kanun'a eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrası

10. Ceza Dairesi 2013/4307 E. , 2017/4882 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Asıl Karar: Mahkûmiyet ile tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri
Ek Karar: Mahkûmiyet (Aynen infaz mahiyetinde)

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Hükümlü hakkında 27/12/2011 tarihinde 2011/2026 esas ve 2011/2953 karar sayı ile TCK"nın 191. maddesinin 1. fıkrası ve 62. maddesi uyarınca 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, ayrıca aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca denetimli serbestlik tedbirine tabi tutulmasına karar verildiği, söz konusu hükmün kesinleşmesinden sonra, hükmün infazı aşamasında, denetimli serbestlik tedbirinin gereklerine uygun davranılmaması nedeniyle 5237 sayılı TCK"nın 191. maddesinin 7. fıkrası uyarınca duruşma açılarak aynen infaz kararı verilmesi gerekirken, 07/11/2012 tarihinde sanığın TCK"nın 191/1, 62 ve 52. maddeleri uyarınca 6000 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği anlaşılmış ve hükümden sonra 28/06/2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesi ve aynı Kanun"un 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanun"a eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrası uyarınca uyarlama yapılması mümkün görülmüştür.
5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun’un 98 ve 101. maddeleri uyarınca infaza yönelik olarak verilen Adana 6. Sulh Ceza Mahkemesi"nin 07.11.2012 tarih 2011/2026 esas ve 2011/2953 karar sayılı kararının 5275 sayılı Kanun’un 101/3. maddesi uyarınca temyiz yasa yoluna değil, itiraz yasa yoluna tabi olması nedeniyle, itirazla ilgili gerekli kararın yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesi için, dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na İADESİNE, 18/10/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.