Dolandırıcılık suçundan sanık ..."in 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 157/1 ve 52. maddeleri uyarınca 1 yıl hapis ve 1.000,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına dair İstanbul Anadolu 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 19/12/2013 tarihli ve 2012/64 esas, 2013/680 sayılı kararının Yargıtay 23. Ceza Dairesinin 11/04/2016 tarihli ve 2016/3560 esas, 2016/4302 karar sayılı ilamı ile onanarak kesinleşmesini müteakip, 02/12/2016 tarihinde Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un 34. maddesi ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 253. maddesinde yapılan değişiklik neticesinde infaza konu ilamdaki suçun uzlaştırma kapsamına alındığından bahisle hükümlünün hukuki durumunun yeniden değerlendirilerek, infazın durdurulup durdurulmayacağına dair bir karar verilmesi yönündeki İstanbul Anadolu Cumhuriyet Başsavcılığının talebinin reddine ilişkin anılan Mahkemenin 26/12/2016 tarihli ve 2012/64 esas, 2013/680 sayılı ek kararına karşı yapılan itirazın kabulüne ve dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderilmesine dair İstanbul Anadolu 8. Ağır Ceza Mahkemesinin 16/01/2017 tarihli ve 2017/130 değişik iş sayılı kararı takiben, taraflar arasında uzlaşma sağlanamaması sebebiyle infazın devamına dair İstanbul Anadolu 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 15/06/2017 tarihli ve 2012/64 esas, 2013/680 sayılı kararı aleyhine, Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 16/09/2019 gün ve 94660652-105-34-4379-2019 sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 01/10/2019 gün ve 2019/93091 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Somut olayda, İstanbul Anadolu 8. Ağır Ceza Mahkemesince dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderilmesini müteakip, sanık ... hakkında verilen mahkumiyet yönünden dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderilmesi üzerine, uzlaştırmacı tarafından müşteki ..."e gönderilen tebligat incelendiğinde müştekinin adresinin "..." olarak yer aldığı, anılan tebligatın da iade gelmesi üzerine müştekiye uzlaşma teklifinde bulunulamadığından bahisle tarafların uzlaşamadığı hususunun bildirildiğinin anlaşılması karşısında; İstanbul Anadolu 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 19/12/2013 tarihli kararında sanık ... ile birlikte sanık olarak yer alan ... ile müşteki ... arasında aynı dosya kapsamında yapılan uzlaşma işlemleri incelendiğinde, müştekinin 13/04/2017 tarihli uzlaştırma formunda adresini "..." olarak bildirdiği ve uzlaşmayı anılan adrese gelen teklif formuna istinaden kabul ettiği cihetle, sanık ... hakkında uygulanma ihtimali bulunan uzlaştırma işlemleri kapsamında, müştekinin diğer sanık ... ile uzlaşmasına dayanak uzlaşma teklif formunda yer alan adresine tebliğ işlemleri yapılması gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmemiştir
5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Kanun yararına bozmaya atfen düzenlenen ihbarnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden, İstanbul Anadolu 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 15/06/2017 tarihli ve 2012/64 esas, 2013/680 sayılı kararının 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesi gereğince BOZULMASINA, aynı maddenin 4. fıkrasının (a) bendi uyarınca müteakip işlemlerin mahallinde merciince yerine getirilmesine, 25/11/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.