Tehdit - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2019/555 Esas 2019/4423 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet

Bozmaya uyularak Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen tehdit eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalardan ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükümleri etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak;
Sanık hakkında bozma kararı öncesinde hüküm verilirken netice olarak TCK’nın 106/1-1. maddesi uyarınca hükmolunan 6 ay hapis cezasının TCK"nın 50/1. maddesi uyarınca 3600 TL adli para cezasına çevrilmesi ve bu hükmün sadece sanık tarafından temyiz edilmiş olması karşısında, sanık hakkında bozma kararı sonrasında açıklanması geri bırakılan hükmün açıklanması sırasında TCK"nın 50/1. maddesi uygulanmayarak kazanılmış hakkının gözetilmemesi suretiyle 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı ve sanık ..."in temyiz iddiaları yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle BOZULMASINA, 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesi uyarınca bu aykırılık, yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bulunduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktasının; hüküm fıkrasına “1412 sayılı CMUK"nın 326/son gereği tehdit suçundan hükmedilen 6 ay hapis cezasının 5237 sayılı TCK"nın 50/1. maddesi gereğince günlüğü takdiren 20 TL"den sonuçta 3.600 TL adli para cezasına çevrilmesine, sanığın ekonomik ve kişisel halleri göz önünde bulundurularak TCK"nın 52/4. maddesi gereğince adli para cezasının takdiren 20 eşit taksitte alınmasına" bölümünün eklenmesi biçiminde DÜZELTİLMESİNE ve başkaca yönleri Kanuna uygun bulunan hükmün bu bağlamda ONANMASINA, 18/03/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.