MAHKEMESİ : ADANA 4. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 24/07/2013
NUMARASI : 2011/96-2013/598

Taraflar arasında görülen tazminat davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm taraf vekillerince temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacılar vekili dava dilekçesinde; davacılar Doğan ve Selma"nın çocukları, diğer davacılar İrem ve Gizem"in kardeşi olan Ceren"in 24.06.2010 olay tarihinde evlerinin 3.katındaki merdiven sahanlığının yakınından geçen alçak gerilim hattına temas etmesi nedeniyle vefat ettiğini, olayda davalı idarenin kusurlu olduğunu belirterek, Doğan ve Selma için 1.000"er TL maddi (ıslah ile 43.508,75 TL) tazminat ile 100.000"er TL manevi tazminatın, kardeşleri İrem ve Gizem için 50.000"er TL manevi tazminatın olay tarihinden itibaren yasal faizi ile davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili cevabında; kusurlu olmadıklarını, binanın kaçak yapı olduğunu, anne ve babanın kusurlu olduğunu beyan etmiştir.
Mahkemece; davanın kısmen kabulü ile davacı Doğan için 18.063 TL maddi, 20.000 TL manevi tazminatın, davacı Selma için; 25.445 TL maddi, 20.000 TL manevi tazminatın, kardeşleri İrem için 10.000 TL, Gizem için 5.000 TL manevi tazminatın olay tarihinden itibaren yasal faizi ile davalıdan tahsiline karar verilmiş, hükmü taraf vekilleri temyiz etmiştir.
Dosya kapsamından, 24.06.2010 olay tarihinde davacıların çocuğu 1998 doğumlu Ceren"in evlerinin balkonunun yakınından geçen elektrik teline temas etmesi nedeniyle vefat ettiği, mahallinde yapılan keşif ve bilirkişi incelemesi sonucunda Elektrik İç Tesisat Yönetmeliğine göre konut merdiven dairesi dış cephesi ile elektrik iletken hattı arasındaki yatay emniyet mesafesinin en az 1 mt.olması gerekirken 75 cm olduğundan davalının 6/8, davacıların kızı Ceren"in dikkatsiz ve tedbirsiz davranması nedeniyle 2/8 oranında kusurlu oldukları, kusur oranına göre davacıların toplam 43.508,75 TL destekten yoksun tazminatı talep edebilecekleri anlaşılmaktadır.
Davada, kusursuz sorumluluk gereğince uğranılan maddi ve manevi tazminat talep edilmektedir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalı vekilinin tüm, davacılar vekilinin sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak, davada TBK"nun 56.maddesi (BK"nun 47.maddesi) gereğince manevi tazminat talep edilmektedir.
TBK"nun 56.maddesi (BK"nun 47.maddesi) hükmüne göre hâkimin özel halleri göz önünde tutarak manevi zarar adı ile hak sahibine verilmesine karar vereceği bir para tutarı adalete uygun olmalıdır. Hükmedilecek bu para, zarara uğrayanda manevi huzuru doğurmayı gerçekleştirecek tazminata benzer bir fonksiyonu olan özgün bir nitelik taşır. Bir ceza olmadığı gibi malvarlığı hukukuna ilişkin bir zararın karşılanmasını da amaç edinmemiştir. O halde bu tazminatın sınırı onun amacına göre belirlenmelidir. Takdir edilecek miktar, mevcut halde elde edilmek istenilen tatmin duygusunun etkisine ulaşmak için gerekli olan kadar olmalıdır. 22.06.1966 günlü ve 7/7 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararının gerekçesinde takdir olunacak manevi tazminatın tutarını etkileyecek özel hal ve şartlar da açıkça gösterilmiştir. Bunlar her olaya göre değişebileceğinden hâkim bu konuda takdir hakkını kullanırken ona etkili olan nedenleri de karar yerinde objektif ölçülere göre isabetli bir biçimde göstermelidir.
Dava konusu olayda davacıların 1998 doğumlu (olay tarihinde 12 yaşında) kızı Ceren"in vefat nedeniyle davacı anne ve baba ile kardeşlerinin manevi yönden üzüldükleri tartışmasızdır. Olayın oluş şekli, kusur durumu, olayın özellikleri ile sonucu itibariyle ve ekonomik olgular dikkate alındığında mahkemece takdir edilen manevi tazminat miktarı az olduğundan kurulan hüküm bu nedenlerle bozmayı gerektirmiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 03.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.